مطالعه عوامل جامعه شناختي مؤثر بر اخلاق حرفه اي بين كاركنان يگانهاي اجرايي فرماندهي انتظامي شهر كرمانشاه

يكي از راهبردهاي اساسي نيروي انتظامي براي توسعه نظم و امنيت در كشور ارتقا و توسعه اخلاق حرفه‌اي در سازمان است. هدف پژوهش حاضر الگوسازي رابطه بين سرمايه اجتماعي، سرمايه فرهنگي و اخلاق حرفه‌اي در بين كاركنان يگانهاي اجرايي (صف) فرماندهي انتظامي شهر كرمانشاه مي‌باشد. روش پژوهش توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري كليه كاركنان شهر كرمانشاه مي‌باشد كه از بين آنها با استفاده از فرمول كوكران 351 نفر به عنوان حجم نمونه به روش طبقهاي متناسب انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از سه پرسشنامه (سرمايه اجتماعي، سرمايه فرهنگي و اخلاق حرفه‌اي) استفاده شد كه روايي و پايايي اين پرسشنامه‌ها در تحقيقات برخي محققان و صاحب نظران مورد تأييد قرارگرفته است. داده‌هاي تحقيق با استفاده از روش تحليل عاملي و روش رگرسيون تحليل شدند. تحليل داده‌ها نشان داد كه بعد ساختاري سرمايه اجتماعي 73 درصد، بعد ارتباطي سرمايه اجتماعي 92 درصد، بعد شناختي سرمايه اجتماعي 93 درصد، سرمايه فرهنگي تجسم‌يافته 94 درصد، سرمايه فرهنگي عيني 96 درصد و سرمايه فرهنگي نهادي 89 درصد از واريانس اخلاق حرفه‌اي را پيش‌بيني مي‌كنند. از مجموع 6 متغيري كه در الگو وارد شدند، 89 درصد تغييرات اخلاق حرفه‌اي در نمونه مورد بررسي پيش‌بيني شد.