پديد آورندگان :
اكبري، علي اكبر دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تهران جنوب - دانشكده مهندسي صنايع، تهران، ايران , موسوي، جلال دانشگاه تهران - مديريت آموزش عالي , اسمعيلي گيوي، حميدرضا دانشگاه تربيت مدرس
كليدواژه :
اولويت‌بندي , نسل سوم , دانشگاه كارآفرين , كارآفريني
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر باهدف شناسايي و اولويت‌بندي مؤلفه‌هاي دانشگاه كارآفرين انجام‌شده است. در اين پژوهش به‌منظور جمع‌بندي و تجميع يافته‌هاي پژوهش‌هاي پيشين از روش فراتركيب بهره گرفته شده است. در اين راستا در قدم اول با جستجو در پايگاه‌هاي مختلف اسناد علمي تعداد 842 منبع اوليه كه در آن‌ها به‌نوعي به دانشگاه كارآفرين (نسل سوم) اشاره‌شده بود استخراج گرديد. سپس با در نظر گرفتن ميزان ارتباط با موضوع پژوهش منابع اوليه غربال و تعداد 75 منبع براي بررسي نهايي انتخاب شد. در ادامه با استفاده از تحليل محتواي و كدگذاري باز و محوري منابع منتخب مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. نتيجه اين تحليل شناسايي 20 مؤلفه در پنج مقوله اصلي 1- استراتژي و مديريت، 2- ساختار و فرايندها، 3- فرهنگ، 4- سيستم آموزشي و 5- شبكه تعاملات به‌عنوان مؤلفه‌ها و مقوله‌هاي اصلي شكل‌گيري يك دانشگاه كارآفرين است. درنهايت به‌منظور نشان دادن ميزان اهميت و اولويت اين مؤلفه‌ها به‌عنوان ورودي تصميمات سياست‌گذاران عرصه آموزش عالي براي سوق دادن دانشگاه‌هاي كشور به‌سوي دانشگاه كارآفرين از روش تحليل سلسله مراتبي گروهي استفاده گرديد. در اين راستا ضمن بهره‌گيري از نظرات 7 تن از صاحب‌نظران و كارشناسان اهل‌فن در حوزه آموزش عالي، وزن و اولويت مقوله‌ها و مؤلفه‌ها محاسبه و ارائه گرديد. بر اين اساس پنج مؤلفه رهبري، سازمان‌دهي كارآفرينانه، مديريت منابع، نگرش كارآفريني و قوانين داراي بالاترين وزن و اهميت هستند. درنهايت پيشنهاد‌هايي جهت هموارسازي تحول به سمت دانشگاه كارآفرين در ارتباط با مؤلفه‌هاي مهم ارائه گرديد.
چكيده لاتين :
The purpose of this study is to identify and prioritize the components of the entrepreneurial university. In this research, in order to summarize and aggregate the findings of previous researches, the meta-synthesis method has been used. First, by searching in various scientific documents databases, 842 primary sources, some of which were referred to the entrepreneurial university (third generation university), were extracted. Then, considering the relevance to the research, the initial sources were seived and 75 sources were selected for the final consideration. Subsequently, by using content analysis and open and axial coding of selected resources, 20 factors were identified in five main categories 1- Strategy and leadership, 2- Structure and processes, 3- Culture, 4- Education system and 5- Network of relationships as the main components and categories of the formation of an entrepreneurial university. Finally, the weight and priority of these components as inputs of policy making in the field of higher education to push the universities of the country towards the entrepreneurial university, is calculated and presented using the group analytic hierarchy process and judgments of seven experts in the field of higher education. Accordingly, the five components of leadership, organization, resource management, entrepreneurial attitudes, and laws are of the highest importance. By the end, to facilitate transition to the entrepreneurial university some suggestions were presented regarding important components.
