كاربرد سنجش از دور به منظور ارزيابي تغيير اقليم بر توليد و فنولوژي گياهان (منطقه مورد مطالعه: استان تهران)

Application of remote sensing to assess climate change effects on plant productivity and phenology (Case study area: Tehran Province

مطالعه حاضر اطلاعات فنولوژيكي و توليد گياهي به دست آمده از تصاوير سنجش از دور و ميزان تاثير پذيري آن از داده هاي اقليمي در استان تهران را مورد بررسي قرار داده است. تغييرات طولاني مدت فصل رويش گياهان در استان تهران از سال 2000 تا 2014 و منحني هاي فنولوژيكي براي هر فصل رويش از داده هاي NDVI موديس به دست آمد. براي توليد و استخراج پارامترهاي فنولوژيكي از نرم افزار TIMESAT و براي تجزيه و تحليل سري زماني از مدلساز روند زمين در نرم افزار TerrSet استفاده شد. همچنين همبستگي منحني فنولوژيكي با داده هاي سري زماني دما و بارش مورد بررسي قرار گرفت. نتايج اين ارزيابي نشان داد كه در قسمت شمالي استان تهران شروع فصل رويش افزايش و طول فصل رويش گياهان كاهش يافته است. به لحاظ شاخص هاي توليدي گياه نيز در قسمت شمالي، به ويژه در قسمت شمال شرق استان تغييرات معني دار دامنه به واسطه افزايش ارزش حداكثر NDVI، باعث افزايش پارامتر هاي توليدي گياه شده است. اين در حالي است كه قسمت جنوبي، به ويژه در جنوب غربي منطقه كاهش در شروع فصل و افزايش در طول فصل رويش را نشان مي دهد. نتايج نشان داد، در مناطقي كه عوامل غيراقليمي پوشش گياهي را تغيير مي دهند، رابطه معني داري بين پوشش گياهي و پارامتر هاي اقليمي مثل بارش وجود ندارد. به هر ميزان كه به محيط انساني با جمعيت و تنش بيشتر نزديك مي شويم، همبستگي پوشش گياهي و بارش كمتر مي شود. اين مسئله نشان دهنده تاثير عوامل انساني در اين تغييرات مي باشد.

no abstract