مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تعيين گونه هاي معرف شدت چرايي در مراتع شمال استان هرمزگان

چكيده فارسي :

اين پژوهش، با هدف شناسايي گونه هاي شاخص مديريتي در مراتع شمال استان هرمزگان انجام شد. ابتدا مناطقي كه از لحاظ محيطي شرايط تقريبا مشابهي داشتند، ولي فشار چرايي مختلفي را تجربه كرده بودند، انتخاب شدند. سپس فراواني گونه هاي گياهي مناطق با شدت چرايي سبك، متوسط و سنگين به روش قدم نقطه در راستاي ترانسكت هاي متعامد اندازه گيري شدند. با استفاده از روش تحليل گراديان چرايي در نرم افزار ISPD و با انجام آناليز مركزي تجزيه مولفه هاي اصلي (CPCA) بر روي داده ها، موقعيت سايت ها در طول محور اول رج بندي گواه اين بود كه اين محور نشان دهنده گراديان چرايي است. سپس منحني رگرسيوني از نوع گوسن بين فراواني گونه ها و محور اول رج بندي CPCA برازش شد. گونه هايي كه در اين منحني ها داراي شاخص پذيرش (D-Statistic) بالاتر از 0/5و ضريب تبيين (R2) بالاتر از 0/3 بودند به عنوان گونه هاي شاخص فشار چرايي انتخاب شدند. بر اساس نتايج از 30 گونه شناسايي شده، تعداد 5 گونه به عنوان گونه هاي معرف شدت چرايي معرفي شد. گونه هاي Gymnocarpus decander و Artemisia sieberi به عنوان گونه هاي كم شونده، Cymbopogon olivieri به عنوان گونه زياد شونده و در نهايت Peganum harmala و Convolvulus spinosus به عنوان گونه هاي مهاجم شناسايي و طبقه بندي شدند. اندازه گيري و پايش فراواني اين گونه هاي معرف شدت چرايي مي تواند به سادگي توسط دامداران محلي انجام شود و آنها را از چگونگي تغييرات مرتع آگاه سازد.