بررسي اثر ويژگي‌هاي شخصيتي(وجدان و توافق‌پذيري)، احساسات-تفكر و ريسك‌پذيري بر قضاوت حسابرس با توجه به نقش ميانجي خودكارآمدي

هدف: ابعاد شخصيت در تصميم­گيري افراد موثر مي­باشد و مي­تواند قضاوت حسابرس را تحت الشعاع قرار دهد. هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط وجدان، توافق­پذيري، احساسات-تفكر و ريسك­پذيري با قضاوت حسابرس با توجه به نقش ميانجي خودكارآمدي است. روش:پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ نحوه گردآوري داده، توصيفي همبستگي است. 380 نفر از حسابرسان مشغول به كار در رده­هاي حسابرس ارشد و بالاتر بعنوان نمونه در دسترس انتخاب گرديد. روايي و پايايي پرسشنامه با ضريب آلفاي كرونباخ مورد تاييد قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل اكتشافي داده­ها و معادلات ساختاري استفاده شد. يافته­ها:يافته­هاي پژوهش نشان داد توافق پذيري رويكردي موجب كاهش و توافق پذيري اجتنابي موجب بهبود كيفيت قضاوت حسابرسان مي­گردد. هم­چنين نتايج نشان داد حسابرسان با تيپ شخصيتي متفكر در مقابل احساسي قضاوت حرفه­اي تري دارند. ريسك پذيري نتيجه­مدار موجب كاهش و ريسك پذيري نامعين موجب بهبود كيفيت قضاوت حرفه­اي حسابرسان مي­شود. علاوه براين تمام ابعاد شخصيت (به جز وجدان) با واسطه خودكارآمدي حرفه اي بر قضاوت حسابرسان تأثير معني داري داشت. نتيجه­گيري: نتايج دلالت بر نقش شخصيت در قضاوت حسابرسان دارد. ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي در اين ارتباط ﻧﻘﺶ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ را اﯾﻔﺎ ﻣﯽﮐﻨد لذا بايد در بهبود فرآيند حسابرسي به اين عوامل توجه نمود. دانش­افزايي: پژوهش حاضر نخستين بار در ايران نقش واسطه­اي خودكارآمدي بر ارتباط بين وجدان، توافق­پذيري، احساسات-تفكر و ريسك­پذيري با قضاوت حسابرسان ‌را مورد بررسي قرار داده است. يافته هاي پژوهش به توسعه ادبيات حوزه رفتاري حسابرسي و نظريه هاي مربوط به آن كمك مي كند.

Purpose: Dimensions of personality are effective in people's decision making and it can also overshadow the auditor's judgment.The aim of this study was to investigate the relationship between conscientiousness, agreeableness, feeling-thinking and risk-taking with the auditor's judgment regarding the mediating role of self-efficacy. Method:This study is considered as applied in terms of purpose and descriptive correlational in terms of data collection. 380 auditors working as senior auditors and higher ranks were selected as available samples. The validity and reliability of the questionnaires were confirmed by the high Cronbach's alpha coefficient. Data analysis was performed using data exploratory analysis and structural equations. Results: The research findings showed that approach agreeableness reduces and avoidance agreeablenessimproves auditors' judgmental quality.Also,the results showed that auditors with thoughtful personality type had more professional judgment than the feeling type. Resultant risk-taking decreases the quality of auditors' judgmental quality and uncertain risk-taking improves it.In addition, all aspects of personality (except conscientiousness) mediated by professional self-efficacy had a significant effect on auditors' judgment. Conclusions: The results imply the role of personality in auditors' judgment. Self-efficacy plays the mediating role in this regard, so these factors should be considered in improving the audit process. Contribution:The present study examined the mediating role of self-efficacy on the relationship between conscientiousness, agreeableness, feeling-thinking and risk-taking with auditors' judgment for the first time in Iran. The findings of the study contribute to the development of the literature on the field of audit behavior and its theories.