تأثير خوش‌بيني و بدبيني مديران بر مديريت سود

هدف: پيش‌بيني سود توسط مديريت يكي از ابزارهاي تعامل مديران با بازار محسوب ‌مي‌شود كه ارائه آن به شركت‌ها اين فرصت را خواهد داد تا رفتار بازار را تحت تأثير قرار دهند. هدف اين پژوهش، بررسي تأثير خوش‌بيني و بدبيني مديران بر مديريت سود است. روش: اين پژوهش از نوع توصيفي، همبستگي و پس‌رويدادي است. بدين منظور، تعداد 155 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1385 تا 1396 مورد مطالعه قرار گرفت. براي بررسي روابط بين متغيرها نيز از رگرسيون چندمتغيره استفاده گرديد. يافته‌ها:‌ نتايج پژوهش بيانگر آن است كه مديران خوش‌بين تمايل به مديريت سود از طريق اقلام درآمدي و اقلام تعهدي را دارند. نتيجه‌گيري: خوش‌بيني بيش‌ازحد مديريت منجر به پيش‌بيني‌هاي خوش‌بينانه‌تر مي‌شود و با توجه به اين‌ كه پيش‌بيني‌هاي مديران به ‌عنوان يك معياري از تصميم‌گيري ذينفعان است؛ بنابراين، مديران بيش‌ازحد خوش‌بين انگيزه‌هاي بيشتري را براي مديريت سود دارند. مديران خوش‌بين همواره سعي بر آن دارند كه اطلاعات و اخبار منفي را در پيش‌بيني‌هاي سود، از ديد سرمايه‌گذاران پنهان و آن‌‌ها را در داخل شركت به اميد آن كه عملكرد ضعيف‌شان با عملكردهاي بهتري در آينده پوشيده خواهد شد، انباشت كنند. در نتيجه، ممكن است در راستاي تشديد مشكلات نمايندگي اقداماتي را انجام دهند. دانش‌افزايي:‌ با توجه به اين ‌كه پژوهش حاضر براي نخستين بار در ايران تمايل مديران خوش‌بين و بدبين بر مديريت سود را به طور مشخص بررسي كرده است، انتظار بر اين است كه يافته‌هاي پژوهش علاوه بر توسعه ادبيات و نظريه‌هاي مربوط به آن، بر تصميمات مديران و سرمايه‌گذاران نيز تأثير مطلوبي داشته باشد.

Purpose: Earnings forecasting by management is one of the tools for managers to interact with the market that will give companies the opportunity to influence market behavior. The purpose of this study is to investigate the effect of management optimism and pessimism on earnings management. Method: This is a descriptive, correlational and post-event study. For this purpose, the data of 155 companies listed in Tehran stock exchange during 2006-2017 were studied. The relationship between variables was investigated using multivariate regression. Results: Study findings revealed that optimistic managers tend to earnings management through revenues and accruals methods. Conclusion: Over-management optimism leads to more optimistic forecasts and given that managers' forecasts are as a measure of stakeholder decision making; therefore, overly optimistic managers have more incentives to earnings management. Optimistic managers are always trying to hide information and negative news from investors and to accumulate them inside the company in the hope that their poor performance will be covered by better performance in the future. As a result, they may take steps to aggravate agency problems. Contribution: Given that the present study for the first time in Iran has specifically examined the tendency of optimistic and pessimistic managers to earnings management, it is expected that the findings of the study, in addition to the development of the literature and its theories, will have a favorable impact on the decisions of managers and investors.