شناسايي و اولويت بندي قابليت هاي گردشگري در مناطق كويري و بياباني استان قم

استان قم،يكي از استانهاي كويري و بياباني كشور، داراي منابع بالقوه براي توسعة گردشگري در نواحي كويري و بياباني است. براين اساس، در مقالة حاضر به شناسايي، نحوة توزيع فضايي جاذبههاي گردشگري در مناطق كويريو بيابانياستان قم،و اولويت بندي اين قابليتها براي توسعة اين نوع از گردشگري پرداخته شده است. روش تحقيق توصيفي-تحليلي و روش جمع آوري اطلاعات كتابخانه اي و ميداني (پرسشنامه و مشاهده و بازديد ميداني) است. نتايج حاصل از مدل Getis-Ord نشان مي­دهد پراكنش فضايي جاذبه هاي گردشگري كوير و بيابان در استان قم از الگوي خوشه اي پيروي ميكند و اين خوشه ها را ميتوان در سه ناحيه از استان مشاهده كرد: 1. حوالي اتوبان قم-تهران (به شعاع 10 كيلومتر)؛2. حوالي اتوبان قم-كاشان (به شعاع 10 كيلومتر)؛3. نواحي اطراف شهر قم (به شعاع 20 كيلومتر). همچنين،نتايج مدل الكتر نشان ميدهد در مقايسةنسبي قابليتهاي توسعة گردشگري در مناطق كويريو بيابانياستان قم، در اولويت يكم سه قابليت قرار گرفته كه عبارتاند از:«گردشگري علمي»، «امكان جذب سرمايههاي دولتي و بخش خصوصي در ارتباط با انواع توريسم» و «توان اكوتوريستي». در اولويت دوم، دو قابليت با امتياز يكسان قرار گرفتهاند كه شامل «گردشگري ماجراجويانه» و «گردشگري ورزشي و برگزاري انواع مسابقات ورزشي» ميشود. درنهايت،در اولويت سوم نيز سه قابليت قرار دارد كه عبارتاند از:«ايجاد زيرساختها و مجموعه اي مناسب براي برگزاري برنامههاي فرهنگي و هنري»، «بازديد گردشگران از جاذبه هاي اين مناطق در قالب تورهاي گردشگري» و در نهايت«احداث شهرك درماني يا سلامت».

This article has no abstract