عنوان مقاله :
ارزيابي رابطۀ كنش ارتباطي و پايداري شهري (مطالعۀ موردي: شهر تهران)
پديد آورندگان :
رضاپور، مريم دانشگاه آزاد اسلامي - دانشكدة معماري و شهرسازي - گروه شهرسازي، قزوين، ايران , بحريني، حسين دانشگاه تهران - دانشكدة معماري و شهرسازي، تهران، ايران , طبيبيان، منوچهر دانشگاه تهران - دانشكدة معماري و شهرسازي، تهران، ايران
كليدواژه :
پايداري شهري , تهران , جهان زيست , عقلانيت ارتباطي , كنش ارتباطي
چكيده فارسي :
بسط نظريةكنش ارتباطي ديدگاه هاي نويني را در برنامه ريزي شهري پديد آورده است و تدوين شاخص هاي كنش ارتباطي با رويكرد شهرسازي ميتواند مبنايي براي برنامه ريزان شهري باشد. باتوجه‌به اينكه راه حصول پايداري توجه توأمان به بُعد اجتماعي دركنار ابعاد اقتصادي و محيطي و برقراري ارتباط متعادل ميان آنهاست و باتوجه به اينكه پژوهشي با محتواي ارتباط بين كنش ارتباطي با پايداري شهري در كشور انجام نگرفته است، در اين پژوهش سعي شده شاخص هاي كنش ارتباطي و برقراري ارتباط ميان مؤلفه هاي كنش ارتباطي و پايداري شهري استخراج شود. در اين راستا، فرضيات پژوهش تدوين شد كه بر وجود رابطه اي معنادار بين كنش ارتباطي و پايداري شهري در شهر تهران به عنوان نمونة موردي دلالت دارد. اين پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي است. چارچوب نظري اين پژوهش براساس مطالعات اسنادي است. شناسايي شاخصهاي كنش ارتباطي در دو مرحلة كتابخانهاي و تحليل كيفي با به كارگيري فن دلفي فازي انجامگرفته است و بخش عملياتي پژوهش با روش تحليل كمي و براساس مطالعات ميداني انجام شده است و فرضيات تحقيق در نرم افزار SPSS با به كارگيري داده هاي مربوط به 384 پرسشنامه آزمون شده است. طبق نتايج تحليل كيفي، شاخصهاي كنش ارتباطي در چهار گروه اصلي شامل حضور در فضاي شهري، عقلانيت ارتباطي، نگرش انتقادي، و سرماية اجتماعي تدوين شد و نتايج تحليل كمي نشان داد تغييرات كنش ارتباطي در پايداري شهري و همة ابعاد آن تأثير مستقيم و بسيار زيادي دارد و تقويت كنش ارتباطي ميتواند به افزايش پايداري در شهر تهران منجر شود. نتايج بهدستآمده ميتواند به عنوان چارچوبي مفهومي در طرحها و برنامه هاي شهري به منظور ارزيابي و ارتقاي كنش ارتباطي و به دنبال آن پايداري شهري در اختيار پژوهشگران و برنامه ريزان شهري قرار گيرد
چكيده لاتين :
This article has no abstract
عنوان نشريه :
پژوهش هاي جغرافياي انساني
