عنوان مقاله :
مقايسه فعاليت الكتريكي عضلات منتخب ثبات دهنده مركزي بدن حين اجراي تمرينات منتخب ثبات مركزي به روش تي آرايكس
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of Electromyographic Activity of Selected Core Muscles While Performing Selected Core Stability Exercises Using TRX
پديد آورندگان :
خوشمرام، فهيمه دانشگاه خوارزمي، تهران - گروه بيومكانيك ورزشي , صادقي، حيدر دانشگاه خوارزمي، تهران - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك و آسيب شناسي ورزشي , افتخاري، فرشته دانشگاه شيراز - دانشكده علوم تربيتي و روان شناسي - بخش تربيت بدني و علوم ورزشي
كليدواژه :
ثبات مركزي , توانبخشي , تمرينات معلق , تي آرايكس , الكتروميوگرافي
چكيده فارسي :
امروزه انجام تمرينات معلق، به عنوان يك شيوه موثر در بهبود ثبات مركزي در افراد سالم و افراد داراي ناهنجاري هاي اسكلتي-عضلاني مطرح شده است؛ بااين وجود، فعاليت عضلات مختلف ناحيه مركزي بدن در تمرينات مختلف به شيوه معلق، مورد بررسي قرار نگرفته است؛ بنابراين، هدف از انجام تحقيق حاضر، مقايسه فعاليت الكتريكي عضلات منتخب ناحيه مركزي بدن حين اجراي تمرينات منتخب ثبات مركزي به روش تي آر ايكس بود.
مواد و روش ها
در پژوهش حاضر، 15 دانشجوي زن فعال سالم شركت نمودند. هر آزمودني، حركت هاي پل، پلانك و لانگ را در حالت قرارگيري پا داخل طناب تي آر ايكس و به صورت سه تكرار پنج ثانيه اي انجام داد و به طور هم زمان فعاليت عضلات راست شكمي، خارجي شكمي، راست كننده ي ستون مهره ها و چند سر كمري توسط دستگاه الكترومايوگرافي شانزده كاناله ثبت گرديد. داده هاي خام به حداكثر فعاليت انقباض ارادي ايزومتريك عضلات نرمال شد و RMS محاسبه گرديد. تجزيه و تحليل اطلاعات با روش آناليز واريانس با داده هاي تكراري براي ارزيابي تفاوت بين سه حالت مورد آزمايش روي يك گروه آزمودني (05/0=p) انجام شد.
يافته ها
يافته ها، سطوح مختلفي از فعاليت عضلات را در تمرينات مختلف نشان داد؛ به طوري كه ميزان فعاليت عضله راست شكمي در تمرين پلانك و فعاليت عضله چندسر كمري حين اجراي پل و لانگ بالاترين بود.
نتيجه گيري
با در نظر گرفتن سطح فعاليت تمام عضلات مورد مطالعه، به نظر مي رسد تمرين پلانك بالاترين و تمرين لانگ كمترين ميزان تاثيرگذاري را در بهبود ثبات ناحيه مركزي داشته باشد.
چكيده لاتين :
Background and Aims: Nowadays, suspended exercises have been considered as an effective way to improve core stability in healthy individuals and those with musculoskeletal disorders. However, the activity of different core muscles while performing suspended exercises has not been investigated yet. Therefore, the purpose of the present study was to compare electromyographic activity of selected core muscles while performing selected core stability exercises using TRX.
Materials and Methods: A total of 15 healthy physically active female students participated in the current study. Each participant performed three repetitions of each of bridge, plank, and lunge exercises with the feet placed inside the TRX foot straps. Simultaneously, surface electromyographic data was collected on rectus abdominis, external oblique, erector spine lumbalis, and superficial lumbar multifidus. Resulting row data was amplitude normalized and the root mean square was then determined. Repeated-measure analysis of variance was used to determine any differences across the three exercises on a test group (p=0.05).
Results: Different levels of muscle activation were observed during the three different exercises. Rectus abdominis activation was the greatest during plank exercise, while superficial lumbar multifidus activity peaked during feet suspended lunge and bridging.
Conclusion: Considering the levels of activity of all investigated muscles, plank seems to have the highest and lunge the least impact on improving the stability of core region.
عنوان نشريه :
طب توانبخشي