طراحي و روانسنجي "مقياس هوش اخلاقي در پرستاران" در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي كرمان

Development and Psychometric Evaluation of "Nurses' Moral Intelligence Scale" in Kerman University of Medical Sciences Hospitals

مقدمه: هوش اخلاقي از مهمترين عوامل تأثيرگذار بر ارتقاء كيفيت خدمات درماني در بيمارستان است. لذا طراحي ابزاري مناسب براي پرستاران ضروري است. اين پژوهش با هدف طراحي و روانسنجي "مقياس هوش اخلاقي در پرستاران" در دانشگاه علوم پزشكي كرمان انجام پذيرفت. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه از نوع روش‌شناسي است. در ابتدا، با مروري جامع بر ادبيات حيطه هوش اخلاقي و دريافت نظرات 15 نفر از خبرگان به روش دلفي پس از چهار دور، حيطه‌هاي هوش اخلاقي پرستاران استخراج گرديد. سپس با استفاده از مفهوم هر مؤلفه، گويه‌هاي ابزار اندازه‌گيري هوش اخلاقي تدوين شد كه با نظر 22 نفر از خبرگان، روايي محتوا آن مورد بررسي قرار گرفت. مقياس طراحي شده در بين 400 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي كرمان توزيع شد. روايي سازه آن با استفاده از تحليل‌هاي عاملي اكتشافي بررسي گرديد. براي اندازه‌گيري پايايي از روش‌هاي همساني دروني (آلفاي‌كرونباخ) و آزمون- بازآزمون استفاده شد. داده‌ها با نرم افزارهاي اس‌پي‌اس‌اس نسخه 20 و آموس نسخه 24 تحليل شد. يافته‌ها: در ابتدا 29 عامل جهت هوش اخلاقي شناسائي گرديد كه طي چهار دور دلفي، تعداد 9 عامل اجماع صاحبنظران اين حوزه را كسب نمودند. همچنين مقياس طراحي شده داراي 41 عبارت بود كه در بررسي روايي محتوا توسط صاحبنظران و حذف 7 عبارت، تعداد آن‌ها به 34 عبارت كاهش يافت. در تحليلي عاملي اكتشافي 9 عامل و 34 عبارت تأييد شد. پايائي ابزار با استفاده از ضريب آلفاي‌كرونباخ و آزمون-بازآزمون، به ترتيب 0/961 و 0/861 محاسبه گرديد. نتيجه‌گيري: "مقياس هوش اخلاقي در پرستاران" با تعداد 34 گويه و 9 عامل، از روايي و پايايي قابل قبولي برخوردار است. پيشنهاد مي‌شود پژوهشگران از مقياس طراحي شده براي سنجش هوش اخلاق در پرستاران بهره گيرند.

Introduction: Moral intelligence is one of the most important factors influencing the improvement of quality of hospital care. Therefore, to develop a suitable tool for nurses is essential. The purpose of this study was development and psychometric evaluation of "Nurses' Moral Intelligence Scale" in Kerman University of Medical Sciences Hospitals. Methods: The present study is a methodological study. Initially, with a comprehensive review of the literature on moral intelligence and the opinions of 15 experts in Delphi method after four rounds, nurses' moral intelligence domains were extracted. Then, using the concept of each component, items "Nurses' Moral Intelligence Scale" were developed and its content validity was evaluated by 22 experts. The scale was distributed among 400 nurses working in Kerman University of Medical Sciences hospitals. Its construct validity was measures using exploratory factor analysis. Internal consistency (Cronbach's alpha) and test-retest methods were used to measure reliability. Data were analyzed using SPSS-20 and Amos-24 software. Results: Initially, 29 factors were identified for moral intelligence that gained 9 consensus experts in the four Delphi rounds. The designed scale also had 41 items, which reduced the number to 34 by examining content validity by experts and removing 7 items. In exploratory factor analysis, 9 factors and 34 items were confirmed. The reliability of the instrument was measured using the Cronbach's alpha coefficient and test-retest, 0.961 and 0.861 respectively. Conclusions: The "Nurses' Moral Intelligence Scale" with 9 factors and 34 items has acceptable validity and reliability. It is suggested that researchers use the developed scale in their studies.