مقايسه فعاليت الكترومايوگرافيك عضلات تنه و ران حين پرش-فرود تك پا در مردان با و بدون زانوي پرانتزي

Comparison of the Electromyographic Activity of Trunk and Hip Muscles during the Single Leg Jump-Landing in Men with and without Genu Varum

امروزه زانوي پرانتزي يكي از شايع ترين ناهنجاري هاي اندام تحتاني است، اما بيومكانيك اندام و همچنين فعاليت عضلات در حين فعاليت هاي وابسته به ورزش در اين افراد كمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام تحقيق حاضر، مقايسه فعاليت الكتريكي عضلات تنه و ران حين پرش-فرود در مردان با و بدون زانوي پرانتزي مي باشد. مواد و روش ها در تحقيق مقطعي حاضر،30 نفر ورزشكار (15 نفر با زانوي پرانتزي و 15 نفر بدون آن) شركت كردند. زانوي پرانتزي با استفاده از كاليپر مخصوص استخوان با دقت 0.01 ميلي متر اندازه گيري شد. آزمودني ها حركت پرش-فرود را روي صفحه نيرو (مدل Ver 3.0.2 ساخت شركت دانش سالار ايرانيان) انجام دادند. فعاليت عضلات با استفاده از دستگاه الكتروميوگرافي ثبت و 100 ميلي ثانيه بعد از لحظه برخورد استخراج شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از برنامه متلب و آزمون T مستقل با سطح معناداري 05/0≤ p استفاده گرديد. يافته ها يافته ها نشان داد تفاوت معناداري در فعاليت عضلات دوسرراني و نيم وتري بين دو گروه مشاهده نشد، اما در ميزان فعاليت عضلاني سريني مياني0/001=P و مربع كمري 0/002=P بين دو گروه تفاوت معناداري مشاهده شد. نتيجه گيري به نظر مي رسد واروس زانو عاملي اثرگذار بر بيومكانيك پرش-فرود باشد، به طوري كه باعث كاهش فعاليت عضلات سريني مياني و مربع كمري مي شود. اين تغييرات ممكن است با كاهش ثبات طرفي و افزايش احتمال آسيب ديدگي در ورزشكاران همراه باشد.

Background and Aims: Genu Varum is one of the most common malalignments of lower limb but not a lot of attention have been paid to the biomechanics of lower extremities and the muscle activities while performing the sport specific tasks in the persons. The aim of the present study was to compare the Electromyographic activity of trunk and hip muscles during the single leg jump-landing in men with and without Genu Varum. Materials and Methods: A total of 30 athletes (15 with genu Verum and 15 without this malalignment) participated in the current cross-sectional study. Genu Varum was assessed using Bone Caliper with the accuracy of 0.01 mm. Participants performed the jump-landing on a forces Plate (Model ver 3.0.2, Danesh Salar Iranian Co.). The electromyography activities of muscles were recorded using the EMG and 100 milliseconds before and after the initial contact. MATLAB software was used for data analysis. For the statistical analysis, the independent t-test with the significance level of o≤0.05 was used. Results: There were no significant differences in the activity of biceps femoris and semitendinosus muscles between the two groups, but there were significant differences in the mean values of gluteus Medius (P=0.001) and quadratus lumborum (P=0.002) activity between the groups (P<0.05). Conclusion: According to the results, it seems that the Genu Varum is effective on the biomechanics of jump-landing and it is associated with reduced activity in the gluteus Medius and quadratus lumborum muscles. These changes may be associated with reduced lateral stability and increased risk of injuries in the athletes.