پديد آورندگان :
فدايي ده چشمه، ميلاد دانشگاه گيلان، رشت - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي , شمسي ماجلان، علي دانشگاه گيلان، رشت - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي , جعفري، رويا دانشگاه گيلان، رشت - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي , سمامي، نادر دانشگاه گيلان، رشت - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي , دانشمندي، حسن دانشگاه گيلان، رشت - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي
كليدواژه :
المپيك ويژه ايران , فعاليت بدني , ورزشكار كم توان ذهني , سندرم داون
چكيده فارسي :
افراد كم توان ذهني يك گروه اجتماعي آسيب پذير هستند كه جنبه سلامت جسماني آنها نيز از اهميت خاصي برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر، مقايسه كيفيت زندگي و آمادگي جسماني پسران و دختران ورزشكار كم توان ذهني شركت كننده در المپيك ويژه ايران بود.
مواد و روش ها:
نمونه پژوهش حاضر شامل 126 كم توان ذهني، 70 پسر كم توان ذهني با و بدون سندرم داون و 56 دختر كم توان ذهني بدون سندرم داون، 18 تا 30 سال شركت كننده در المپيك ويژه ايران بودند. جهت ارزيابي از مجموعه آزمون هاي يوروفيت ويژه شامل قدرت انفجاري پا (پرش طول)، قدرت دست (پرتاب توپ 2 كيلوگرمي)، استقامت موضعي عضلاني (درازونشست)، سرعت (25 متر دويدن)، انعطاف پذيري (نشستن و رسيدن) و تعادل (راه رفتن بر روي نيمكت) براي آمادگي جسماني و از پرسش نامه كيفيت زندگي اسچالاك و كيت براي كيفيت زندگي استفاده شد. براي مقايسه دو گروه از نرم افزار SPSS و روش هاي آماري تي مستقل و يو من-ويتني، در سطح معناداري (05/0=α) استفاده شد.
يافته ها:
در متغير هاي كفايت/سازندگي (010/0=P)، توانمندسازي/استقلال (001/0=P)، نمره كلي كيفيت زندگي (037/0=P)، شاخص توده بدن (008/0=P)، استقامت موضعي عضلاني (010/0=P)، سرعت (001/0=P) و قدرت دست (001/0=P) ميان پسران كم توان ذهني با سندرم داون و دختران كم توان ذهني، و همچنين كفايت/سازندگي (036/0=P)، توانمندسازي/استقلال (001/0=P)، نمره كلي كيفيت زندگي (021/0=P)، انعطاف پذيري (003/0=P)، تعادل (001/0=P)، سرعت (001/0=P) و قدرت دست (001/0=P) ميان پسران كم توان ذهني بدون سندرم داون و دختران كم توان ذهني تفاوت معنادار مشاهده شد. نتيجه گيري:
با توجه به نتايج حاضر، مي توان نتيجه گرفت كه پسران ورزشكار كم توان ذهني نسبت به دختران كيفيت زندگي و آمادگي جسماني بالاتري دارند. با توجه به اطلاعات كم در اين زمينه، بررسي دقيق تر محتواي برنامه ها در مراكز المپيك ويژه ايران ضروري مي باشد.
چكيده لاتين :
Background and Aims: People with Intellectual Disability are a vulnerable social group whose physical health is also important. The purpose of the present study was to compare quality of life and physical fitness in male and female athletes with Intellectual Disability participating in Iranian Special Olympics.
Materials and Methods: The research sample included 126 individuals with Intellectual Disabilities: 70 males with Intellectual Disability with and without Down Syndrome and 56 females with Intellectual Disability without Down Syndrome, aged 18 to 30 years participating in Iranian Special Olympics. As for assess, a set of Eurofit Special tests, including explosive leg strength (standing broad jump), arm strength (pushing a 2 kg ball), abdominal muscle endurance (Sit-up), speed (20 meter run), flexibility (sit and reach), and balance (walk on a bench) for physical fitness, and Schalock’s and Keith’s Quality of Life Questionnaire for quality of life were used. To compare the two groups, SPSS software was used running independent T-test and Mann-Whitney U statistical methods at the significance level of α=0/05.
Results: There was a significant difference in variables Competence/Productivity (P=0.010), Empowerment/Independence (P=0.001), total score of the Quality of Life (P=0.037), body mass index (P=0.008), abdominal muscle endurance (P=0.010), speed (P=0.001), and arm strength (P=0.001) between males with Intellectual Disability with Down Syndrome and females with Intellectual Disability, and also Competence/Productivity (P=0.036), Empowerment/Independence (P=0.001), total score of the Quality of Life (P=0.021), flexibility (P=0.003), balance (P=0.001), speed (P=0.001), and arm strength (P=0.001) between males with Intellectual Disability without Down Syndrome and females with Intellectual Disability.
Conclusion: According to the results, it can be concluded that male athletes with Intellectual Disability have higher quality of life and physical fitness than females with intellectual disability. As for the little information on this issue, it is necessary to examine more accurately the content of programs of the Iranian Special Olympics.
