پديد آورندگان :
اعتصامي پور، راضيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات تهران - دانشكده علوم انساني و اجتماعي - گروه روانشناسي , باقري، فريبرز دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات تهران - دانشكده علوم انساني و اجتماعي - گروه روانشناسي , زارع بهرام آبادي، مهدي پژوهشكده تحقيق و توسعه علوم انساني سازمان سمت
چكيده فارسي :
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي رابطه ميان الگوي ارتباط والد−فرزند با مهارت‌هاي ارتباطي و واسطه‌گري عزت‌نفس دانشجويان بود. به اين منظور نمونه‌اي متشكل از 400 دانشجوي دانشگاه جهرم به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي انتخاب شدند. داده‌هاي مورد نياز با استفاده از پرسشنامه الگوهاي ارتباط والد−كودك باقري (1392) و آزمون مهارت‌هاي ارتباطي (كوئين دام، 2004) و عزت نفس (كوپر اسميت، 1967) به دست آمد. به منظور بررسي رابطه بين متغيرها، از روش تحليل رگرسيون چندگانه هم‌زمان استفاده شد.
نتايج نشان داد كه خرده‌مقياس‌هاي انعطاف‌ناپذيري، تزلزل و رهايي در الگوي ارتباط پدر و خرده‌مقياس مقبوليت و درهم‌تنيدگي در الگوي ارتباط مادر بر مهارت‌هاي ارتباطي معنادار است. همچنين نتايج نشان داد كه خرده‌مقياس مقبوليت در الگوي ارتباط پدر و خرده‌مقياس مقبوليت و درهم‌تنيدگي در الگوي ارتباط مادر بر عزت‌نفس معنادار است. همچنين خرده‌مقياس عزت‌نفس اجتماعي نيز بر مهارت‌هاي ارتباطي دانشجويان تأثير معنادار داشت.
با توجه به نتايج به دست آمده الگوي غالب ارتباطي والدين با فرزندان خود، امنيت‌مدار و آزادي‌مدار است كه موجب آسيب رسيدن به نظام ارزش‌ها و باورهاي فرزندان شده و همواره آنها را در خطر جذب توسط افراد، گروه‌ها، فرقه‌ها، سازمان‌هاي جاسوسي و... قرار خواهد داد كه براي آنان جهت و تكليف مشخص مي‌كنند.
چكيده لاتين :
Background and Objective: Relations between parents and children are one of the most influential factors in a person’s life, affecting the development of functions, features, and shaping the harms. The present study aims at examining the relationship of parent-child relationship pattern based on Iranian-Islamic native model with communication skills and students’ self-esteem intermediation.
Methodology: to this end, a sample population consisting of 400 students of Jahrom University was selected through stratified sampling method. The required data were obtained using Baqeri’s questionnaire for models of parent-child relationship (2013), communication skills test (Queendom, 2004), and self-esteem inventory (Cooper Smith, 1967). In order to investigate the relationship between variables, multiple regression analysis was used.
Results: The findings showed that the the subscales of ‘inflexibility’, ‘instability’, and ‘indifference’ in father-child relationship model and the subscales of ‘acceptance’, and ‘entanglement’ in mother-child relationship model affect the communication skills significantly. Similarly, the results showed that the subscales of ‘acceptance’ in father-child relationship model and the subscales of ‘acceptance’ and ‘entanglement’ in mother-child relationships model affect self-esteem significantly. In addition, the subscale of social self-esteem had a significant effect on students’ communication skills.
Conclusion: Considering the results, the dominant pattern of relations between parents and children is security-centered and freedom-centered, which in some way damages the children’s value system and their beliefs, and they will always be in danger of being absorbed by individuals, groups, sects, spying agencies, etc., who will determine their direction and obligations.
