اثر‌بخشي دوازده هفته تمرين بازخورد عصبي بر شدت درد اداركي، ترس از درد، افتادگي لگن و شاخص والگوس دايناميك زانو در مردان با سندروم درد كشككي راني: يك كارآزمايي باليني دو سو كور تصادفي شده

مقدمه: در بيماران با سندروم درد كشككي­راني افتادگي لگن و والگوس دايناميك زانو وجود دارد كه از جمله مكانيسم­هاي وقوع آن درد و ترس از درد گزارش شده است. بنابراين هدف مطالعه حاضر اثربخشي دوازده هفته تمرينات بازخورد عصبي بر شدت درد ادراكي، ترس از درد، افتادگي لگن و شاخص والگوس دايناميك زانو در مردان مبتلا به سندروم درد كشككي­راني است. مواد و روش ­ها: اين مطالعه شامل 32 نفر بيمار مبتلا به سندروم درد كشككي­راني است كه بصورت تصادفي به دو گروه تجربي (16 نفر) و كنترل (16 نفر) تقسيم شدند. براي ارزيابي درد از مقياس­ آنالوگ بصري، ترس از درد از پرسشنامه ترس از درد مك نيل، افتادگي لگن و شاخص والگوس دايناميك طي پايين آمدن از پله از دوربين و نرم افزار كينوا استفاده شد. گروه تجربي طي يك دوره دوازده هفته­اي، سه جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقيقه تمرين بازخورد عصبي را انجام دادند و گروه كنترل طي اين وهله زماني تحت هيچ گونه مداخله درماني قرار نگرفتند. جهت تجزيه و تحليل داده­ها از نرم افزار SPSS ورژن 21 و روش آماري كوواريانس استفاده شد. يافته ­ها: نتايج تجزيه و تحليل داده­ها نشان مي­دهد كه گروه تجربي نسبت به گروه كنترل پس از دوازده هفته تمرين بازخورد عصبي بهبودي معناداري در كاهش درد (001/0P= )، كاهش ترس از درد (004/0P= ) والگوس دايناميك زانو (005/0P= ) كسب كرده است و در زاويه افتادگي لگن بهبودي معناداري حاصل نشده است(45/0P= ). بحث و نتيجه­ گيري: به نظر مي­رسد كه افتادگي لگن و شاخص والگوس دايناميك زانو تحت تاثير عوامل روانشناختي درد و شدت درد اداراكي باشند و شاخص والگوس دايناميك زانو نسبت به افتادگي لگن بطور معناداري تحت تاثير شدت درد اداركي و ترس از درد باشد كه پس از دوازده هفته تمرين بازخورد عصبي بطور معنادراي زاويه آن كاهش يافته است.

Introduction: Patellofemoral Pain Syndrome is accompanied by Pelvic dro‎p and Valgus Dynamic Knee. Pain an‎d fear of pain have been reported as some mechanisms of its occurrence. The present study is to investigate the effect of twelve-week neurofeedback training on perceptual pain intensity, fear of pain, pelvic drop, and dynamic knee valgus index in men with Patellofemoral Pain Syndrome. Methods: 32 patients with PFPS participated in this study. They were randomly divided into experimental (n = 16) and control (n = 16) groups. The instruments used in this study consist of the VAS scale for pain, McNeil questionnaire for fear of pain, camera and Kinova Software for pelvis drop and dynamic valgus index when going down the stairs. The experimental group performed neurofeedback training for twelve weeks, 3 times per week, and 30 Min per Session; however, the control group did not receive any treatment during this time. The covariance statistical method was used through SPSS software, version 21, for data analysis. Results: The results showed that the experimental group after twelve weeks of neurofeedback training had significant improvement in pain reduction(0/001), fear of pain (P = 0.004) and Valgus Knee Dynamics Index (P = 0.005); however, there was no significant improvement in drop pelvis (P = 0.45). Conclusion: It seems that the pelvic drop and Knee Dynamic Valgus Index are influenced by perceptual pain intensity and fear of pain. Dynamic Knee Valgus Index has been significantly influenced by perceptual pain intensity and fear of pain since it decreased after twelve weeks of neurofeedback training.