كاربست تحليلي- ساختاري بازآفريني پايدار شهري (مطالعۀ موردي: شهر خرم آباد)

بازآفريني شهري پايدار فرايند توسعه اي همه جانبه در عرصه هاي اجتماعي، اقتصادي، محيطي، و كالبدي به منظور ارتقاي كيفيت زندگي در محدوده ها و محله هاي هدف در پيوند با كل شهر است. پژوهش حاضر به منظور بررسي روابط علّي ميان مؤلفه هاي بازآفريني پايدار شهري در بافت ناكارآمد شهر خرم آباد با روش توصيفي- پيمايشي تدوين شده است. جامعة آماري شامل شهروندان ساكن بافت است. ابزار مورداستفاده پرسشنامة محقق ساخته در طيف پنج گزينه اي ليكرت بود. در اين پرسشنامه، پنج عامل از عوامل مؤثر در بازآفريني پايدار شهري بافت ناكارآمد خرم آباد(اجتماعي، اقتصادي، زيست محيطي، كالبدي، و مديريتي) بررسي شد. مطالعة عوامل اثرگذار در بافت ناكارآمد شهر خرم آباد نشان ميدهد استقرار مراكز عمدة اداري و درماني، مذهبي، در محدودة بافت و وجود قلعۀ فلك الافلاك به عنوان يك اثر تاريخي قدرتمند و امامزاده زيدبن علي در درون بافت از عمده عوامل اثرگذار در روند پيشبرد بازآفريني در بافت ناكارآمد شهر خرم آباد است. به منظور سنجش عوامل اثرگذار دربازآفريني بافت ناكارآمد خرم آباد از مدل معادلات ساختاري در قالب نرم افزار AMOS استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها نشان داد.بين متغيرهاي اجتماعي با ميزان P Value، 0.00، متغير كالبدي با ميزان 0.04 و متغير مديريتي با ميزان0.00 با بازآفريني بافت ناكارآمد شهر خرم آباد ارتباط معني داري وجود دارد. نتايج آزمون فريدمن نشان داد عامل مديريتي داراي بالاترين اثرگذاري در روند بازآفريني بافت و عامل زيست محيطي داراي كمترين اثرگذاري است.

this article has no abstract