عنوان مقاله :
تحليل نقش قابليت پيادهروي در ارتقاي سرمايۀ اجتماعي محلههاي شهري (مطالعۀ موردي: محلههاي كلانشهر تهران)
پديد آورندگان :
سليماني، محمد دانشگاه خوارزمي - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري، تهران، ايران , تولايي، سيمين دانشگاه خوارزمي - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري، تهران، ايران , ساسانپور، فرزانه دانشگاه خوارزمي - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري، تهران، ايران , نوروزيان، مهسا دانشگاه خوارزمي - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري، تهران، ايران , شماعي، علي دانشگاه خوارزمي - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري، تهران، ايران
كليدواژه :
سرماية اجتماعي , فضاي شهري , قابليت پيادهروي , كلانشهر تهران , كيفيت فضاي شهري
چكيده فارسي :
فضاهاي شهري عرصههاي زندگي اجتماعي و مكاني براي فعاليتهاي شهري، وابستگي اجتماعي، مبادلة اجتماعي و برخورد رسمي با ديگران است. اين فضاها با درنظرگرفتن ويژگيها و كاركردهايشان و با توجه به ميزان كيفيت خود، توانايي گسترش حوزة عمومي را دارند و قادرند بر شكلگيري پيوندها و معاهدات اجتماعي، اعتماد، انسجام و مشاركت اجتماعي (مؤلفههاي سازندة سرماية اجتماعي) تأثير مثبت يا منفي بگذارند. در اين ميان، يكي از عواملي كه ميتواند سبب افزايش سطح تعاملات شود، حركت عابر پياده در فضاهاي شهري است. پژوهش حاضر با هدف كشف و تحليل تأثير قابليت پيادهروي بر ارتقاي سرماية اجتماعي محلههاي نمونة كلانشهر تهران انجام شده است. در اين پژوهش براي تعيين ميزان اين قابليت از نرمافزار ArcGis و مدلهاي ويكور، آنتروپي شانون و AHP و براي سنجش متغير سرماية اجتماعي از پرسشنامه و نرمافزار SPSS استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان ميدهد با توجه به ضريب همبستگي كم (0/144) ميان دو متغير قابليت پيادهروي و سرماية اجتماعي در هشت محلة مورد بررسي رابطة معناداري وجود ندارد. درنتيجه فرضية پژوهش رد ميشود. هرچند نميتوان بهصورت قاطع بيان كرد كه بهكمك فضاهايي با قابليت پيادهروي موجود ميتوان به تقويت و افزايش سرماية اجتماعي دست يافت، شايد بتوان گفت فضاهاي موجود كيفيت لازم را ندارند؛ از اينرو با ايجاد فضاهاي پيادهمداري كه كيفيت منطبق بر اصول طراحي شهري دارند، يا با بهبود كيفيت فضاهاي موجود ميتوان به اين مهم دست يافت.
چكيده لاتين :
this article has no abstract
عنوان نشريه :
پژوهش هاي جغرافياي برنامه ريزي شهري