تأثير رهنمودهاي كلامي حين تمرينات مشاهده اي بر عملكرد پرتاب از بالاي شانه كودكان داراي اختلال طيف اوتيسم

The effect of verbal instructions during observational training on overarm throwing in children with autism spectrum disorder

زمينه: در تحقيقات متعدد اثربخشي دستوراالعمل ­هاي كلامي و تمرينات مشاهده­ اي به صورت مجزا نشان داده شده است اما اثر همزمان اين دو متغير بر عملكرد حركتي كودكان اوتيسم هنوز مبهم است. هدف: تعيين اثر دو نوع دستورالعمل كلامي توجه به اثرات و الگوي حركت هنگام مشاهده الگو بر عملكرد پرتاب از بالاي شانه كودكان اوتيسم بود. روش: اين پژوهش شبه ­تجربي با طرح پيش ­آزمون – پس ­آزمون بود. جامعه آماري پژوهش كليه كودكان اوتيسم مركز نيك­ انديشان شهرستان ساري بودند (68 نفر) كه تعداد 24 كودك 7 تا 10 سال اوتيسم بصورت دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه الگودهي - تمركز روي الگوي حركت و الگودهي - تمركز روي اثرات حركت قرار گرفتند. تمرينات (بر اساس العبود و همكاران، 2002) هر دو گروه شامل مشاهده 10 بار مدل ماهر پرتاب از بالاي شانه بود با اين تفاوت كه قبل از آن هر گروه دستورالعمل توجهي مربوط به خود را دريافت مي‌كرد. قبل و بعد از مداخلات عملكرد حركتي هر دو گروه توسط آزمون پرتاب از بالاي شانه (چيووياكوفسكي و همكاران، 2008) ارزيابي و از طريق آزمون ­هاي تحليل واريانس مركب، t مستقل و همبسته تحليل گرديد. يافته ­ها: هر دو گروه افزايش معني ­داري در عملكرد پرتاب از بالاي شانه از پيش­ آزمون تا پس­آزمون نشان دادند (0/05≤p). در مرحله پس­ آزمون نيز گروه الگودهي - تمركز روي اثرات حركت نسبت به گروه الگودهي - تمركز روي الگوي حركت به طور معني­ داري عملكرد بالاتري داشت (0/05≤p). نتيجه­ گيري: ارائه دستورالعمل ­هاي كلامي به اثرات حركت الگوي مشاهده ­اي موجب بهبود عملكرد حركتي در كودكان داراي اختلال طيف اوتيسم مي ­شود.

Background: Numerous studies have shown the effectiveness of verbal instructions and observational training separately, howevere, the simultaneous effect of these two variables on motor performance in autistic children is unclear yet. Aims: to determine two type of verbal instruction to effect and form of movement during observing the model on overarm throwing in autism children. Method: This study was quasi-experimental with pre-test and post-test design. The statistical population of the study was all autistic children of Nik Andishan Center of Sari (68 persons). 24 children aged 7-10 years were selected as the sample and randomly divided into two groups of pattern-focusing on pattern of movement and patternfocusing on effects. Movements were affected. Exercises (according to al-Abboud et al., 2002) in both groups included observing 10 skillful throwing models over the shoulder, with each group receiving prior instruction of its own. Before and after the interventions, motor performance of both groups was evaluated by the shoulder throwing test (Chivoyakovsky et al., 2008) and analyzed by paired t-test, ANOVA. Results: both groups showed a significant increase from the pre-test to post-test in the performance of overarm throwing (p≤0/05). In the post-test, the modeling-focus on movement effects group compared to the modeling-focus on movement forms group had significantly higher performance (p≤0/05). Conclusions: Providing verbal instructions to movement effects of observed model improve the motor performance in children with autism spectrum disorder.