رفاه اجتماعي روستايي؛ معرفها و سنجش عوامل موثر بر آن (موردپژوهي: روستاييان دهستان منصور آقايي روانسر)

ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺳﻨﺠﺶ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ روﺳﺘﺎﯾﯽ ﺿﺮورت و ﻧﯿﺎزي اﺳﺎﺳﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽﺷﻮد،زﯾﺮا ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از آن، ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻨﺶﻫﺎ و ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎﯾﯽ را ﺷﮑﻞ دﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻬﺒﻮد وﺿﻌﯿﺖ رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﻣﻨﺎﻃﻖ روﺳﺘﺎﯾﯽ ﺷﻮد. از اﯾﻦ رو ﻫﺪف ﮐﻠﯽ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ ﺳﻨﺠﺶ ﻣﻌﺮفﻫﺎي رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ روﺳﺘﺎﯾﯽ و ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ آن در دﻫﺴﺘﺎن ﻣﻨﺼﻮرآﻗﺎﯾﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن رواﻧﺴﺮ اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ ي آﻣﺎري ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ روﺳﺘﺎﺋﯿﺎن ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺧﺎﻧﻮار دﻫﺴﺘﺎن ﻣﻨﺼﻮر آﻗﺎﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ )2294 =N( ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎده، 189 ﻧﻔﺮ از آن ﻫﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﺑﺰار ﮔﺮدآوري دادهﻫﺎ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪاي ﺑﻮد ﮐﻪ رواﯾﯽ و ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ آن از ﻃﺮﯾﻖ ﭘﺎﻧﻞ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن و آﻟﻔﺎي ﮐﺮوﻧﺒﺎخ ﻣﻮرد ﺗﺎﺋﯿﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ، از ﺑﯿﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ روﺳﺘﺎﯾﯽ: ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ، اﻧﺴﺠﺎم و ﻣﺸﺎرﮐﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ در اوﻟﻮﯾﺖ اول ﺗﺎ ﺳﻮم ﺟﺎي ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﺗﻔﺎوﺗﻬﺎي ﻣﻌﻨﯽ داري ﺑﯿﻦ ﻣﯿﺰان رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ روﺳﺘﺎﯾﯽ از ﻟﺤﺎظ ﺟﻨﺴﯿﺖ، وﺿﻌﯿﺖ ﺗﺎﻫﻞ و ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﯿﻼت اﻓﺮاد وﺟﻮد داﺷﺖ. ﻻزم ﺑﻪ ذﮐﺮ اﺳﺖ زﻧﺎن ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ از رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮐﻤﺘﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدان ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ، راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﯽ داري ﻧﯿﺰ ﺑﯿﻦ ﺳﻦ، ﺗﺤﺼﯿﻼت و ﻣﯿﺰان درآﻣﺪ ﺑﺎ رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ روﺳﺘﺎﯾﯽ وﺟﻮد دارد، ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﮐﻪ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻫﺮﮐﺪام از اﯾﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎ، ﻣﯿﺰان رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ روﺳﺘﺎﯾﯽ ﻧﯿﺰ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎي اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه ﺳﻪ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺳﻦ، ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﯿﻼت و درآﻣﺪ ﻣﺎﻫﯿﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﻮار، 39 درﺻﺪ از ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﺘﻐﯿﺮ واﺑﺴﺘﻪ رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ روﺳﺘﺎﯾﯽ را ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.