مقايسه‌ي تحمل پريشاني و اجتناب تجربه‌اي در افراد داراي اضطراب سلامت و افراد عادي

سابقه و هدف: افراد داراي اضطراب سلامت، سطوح بالا و مداومي از نگراني در مورد علائم بدني را تجربه مي‌‌كنند و در برخورد با اين هيجانات منفي از راهبردهاي مقابله‌اي همچون اجتناب استفاده مي‌نمايند. هدف پژوهش حاضر مقايسه‌ي تحمل پريشاني و اجتناب تجربه‌اي در افراد دارا و بدون اضطراب سلامت بود. مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه‌ي موردي - شاهدي بود. نمونه‌ي پژوهش شامل دو گروه 40 نفري از دانشجويان دانشگاه‌هاي سراسري و علوم پزشكي كاشان بود. يك گروه داراي اضطراب سلامت به شيوه‌ي هدفمند و گروه ديگر از دانشجويان عادي به شيوه‌ي دردسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل فرم كوتاه پرسشنامه‌ي اضطراب سلامت (Short form health anxiety questionnaire :F-SHAI)، مقياس تحمل پريشاني (Distress tolerance scale: DTS) و پرسشنامه‌ي پذيرش و عمل (Acceptance and Action Questionnaire-2:AAQ-2) بود. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ويرايش 19 و به­روش آزمون t مستقل انجام شد. نتايج: ميانگين نمره‌ي اجتناب تجربه‌اي در افراد داراي اضطراب سلامت (7/41=SD)30/28 و در افراد عادي (7/70=SD) 15/20 به‌دست آمد. همچنين ميانگين نمره‌ي تحمل پريشاني در افراد داراي اضطراب سلامت (7/26=SD) 35/38 و در افراد عادي (9/70=SD) 44/42 بود. نتايج حاصل از آزمون t مستقل نشان داد اجتناب تجربه‌اي (4/82t=) و تحمل پريشاني (3/16 - t=) در دو گروه داراي اضطراب سلامت و افراد عادي تفاوت معنادار دارد (0/01< P). نتيجه‌گيري: افراد داراي اضطراب سلامت در مقايسه با افراد بهنجار، تحمل پريشاني كمتر و اجتناب تجربه‌اي بيشتري را گزارش كردند. اين افراد نسبت به افراد بهنجار به ميزان بيشتري جذب هيجانات منفي مرتبط با سلامتي خود مي‌شوند و به سبب ناتواني در تحمل اين پريشاني‌ها، از موقعيت‌هاي استرس‌زاي مرتبط با اين پريشاني‌ها اجتناب مي‌كنند.

Background: People with health anxiety experience high levels of concern about physical symptoms and use coping strategies such as avoidance in the face of these negative emotions. This study aimed to compare distress tolerance and experiential avoidance in people with and without health anxiety. Materials and Methods: This is a Case-control study. The research sample consisted of two groups of 40 students from Kashan University and Kashan University of Medical Sciences. The health anxiety group was selected by purposeful sampling. The normal group was selected by convenience sampling method. The research tools were: Short form health anxiety questionnaire (F-SHAI), Distress Tolerance Scale (DTS) and Acceptance and Action Questionnaire-2 (AAQ-2). Data was analyzed using SPSS-19 software and independent t-test. Results: Score mean of experiential avoidance was 28.30 (SD=7.41) in people with health anxiety and 20.15 (SD=7.70) in normal people. The score mean of distress tolerance in people with health anxiety was 38/35 (SD=7.26) and in normal people was 44/42(SD=9.70). The results of Independent t-test showed that there was a significant difference between two groups in experiential avoidance score (t=4.82) and distress tolerance score (t=-3.16, P<0.001). Conclusion: Individuals with health anxiety reported more experiential avoidance and less distress tolerance than normal people. These people are more attracted to their health-related negative emotions and because of the inability to tolerate these distresses, they avoid stressful situations associated with these distresses.