بررسي نقش پيش‌بين احساس تنهايي در سلامت روان سالمندان شهر بوشهر

Predictive role of loneliness in mental health of elderly people in Bushehr

احساس تنهايي يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي سنين سالمندي است كه مي‌تواند بر سلامت روان سالمندان تأثير‌گذار باشد. اين مطالعه با هدف بررسي نقش پيش بين احساس تنهايي در سلامت روان سالمندان شهر بوشهر در سال 1397 انجام شد. روش: در اين مطالعه مقطعي از نوع همبستگي، 318 نفر از سالمندان ثبت شده مراكز جامع خدمات سلامت شهر بوشهر در سال 1397، به صورت تصادفي انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري داده‌ها از فرم اطلاعات جمعيت‌شناختي، پرسشنامه استاندارد احساس تنهايي راسل و سلامت عمومي گلدبرگ استفاده شد. داده‌ها به وسيله نرم افزار SPSS ويرايش و 19 و با استفاده از آزمون‌هاي همبستگي اسپيرمن و رگرسيون خطي، در سطح معني‌داري كمتر از 05/0 تجزيه و تحليل شد. يافته ها: ميانگين سن شركت‌كنندگان در پژوهش 87/5 ±74/66، ميانگين نمره احساس تنهايي60/8±37/32 و ميانگين نمره سلامت روان مشاركت كنندگان 97/7 ±42/50 بود. نتايج مطالعه نشان داد كه بين احساس تنهايي و سلامت روان، ارتباط آماري مستقيم و معني‌دار وجود دارد (001/0>P،380/0β =). علاوه بر آن، احساس تنهايي و متغيرهاي جمعيت شناختي به‌طور معناداري توانستند 1/38 درصد از تغييرات سلامت روان را پيش‌بيني نمايند. همچنين سهم احساس تنهايي در تبيين واريانس سلامت روان 3/12 درصد بود ( 001/0>P). نتيجه گيري: يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد سالمنداني كه احساس تنهايي مي‌كردند از سلامت روان مطلوبي برخوردار نبودند. بنابراين لازم است مسئولين اين حوزه از سلامت در رابطه با عوامل مؤثر بر سلامت روان و بخصوص احساس تنهايي سالمندان آگاهانه برنامه‌ريزي و عمل نمايند.

Feeling lonely is one of the most important concerns of the elderly that can affect the mental health of the elderly. The purpose of this study was to investigate the predictive role of loneliness in mental health of elderly people in Bushehr in 1397. Method: In this cross-sectional correlational study, 318 elderly people registered in Bushehr comprehensive health centers were randomly selected. Demographic information form, Russell standard of feeling loneliness questionnaire and Goldberg general health questionnaire were used for data collection. Data were analyzed by SPSS 19 at the significant level of 0.05. Results: The results showed that the mean age of participants was 66.74±5.87. Mean score of feeling alone was 32.37 ± 8.60 and mental health was 50.42± 7.97. The results showed that there was a direct and significant statistical relationship between feelings of loneliness and mental health (β = 0.380, P <0.001). In addition, loneliness and demographic variables were able to significantly predict 38.1% of mental health changes. Also, the share of feeling lonely in explaining the variance of mental health was 12.3% (P <0.001). Conclusion: The findings of this study showed that the elderly who felt lonely did not have good mental health. Therefore, it is necessary for health authorities to plan and act consciously on the factors affecting mental health, and especially on the sense of loneliness in the elderly.