شماره ركورد :
1139460
عنوان مقاله :
مقايسۀ پاسخ يك جلسه فعاليت ورزشي بر شاخص هاي توان بي هوازي، شاخص خستگي و شاخص تودۀ بدن با تداخل مزاج گرم و سرد
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of the response of an exercise session on anaerobic power indexes, fatigue index and body mass index with hot and cold temperament (mizaj) interactions
پديد آورندگان :
صفري، محمد امين دانشگاه شيراز - دانشكدة علوم تربيتي و روان شناسي - گروه فيزيولوژي ورزش , جوهري، عليرضا دانشگاه شيراز - دانشكدة علوم تربيتي و روان شناسي - گروه فيزيولوژي ورزش , شناسا، زينب دانشگاه شيراز - دانشكدة علوم تربيتي و روان شناسي - گروه يادگيري و رفتار حركتي , زينلي، صفيه دانشگاه علوم و تحقيقات تهران (فارس)، شيراز - گروه فيزيولوژي ورزش , زر، عبدالصالح دانشگاه خليج فارس، بوشهر - دانشكدة ادبيات و علوم انساني - گروه علوم ورزش
تعداد صفحه :
14
از صفحه :
223
تا صفحه :
236
كليدواژه :
ورزش , توان بي هوازي , شاخص خستگي , مزاج , شاخص تودة بدني , طب سنتي ايراني
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: در طب سنتي ايران مزاج شاخصي كيفي است و با توجه به اهميت نوع مزاج در دستگاه‌هاي بدن و اهميت كنترل اسيديته بدن در فعاليت‌هاي غيرهوازي، در اين تحقيق به دنبال اين موضوع هستيم كه آيا پاسخ يك جلسه فعاليت ورزشي بر شاخص‌هاي توان بي‌هوازي و شاخص خستگي و شاخص تودۀ بدن با تداخل مزاج گرم و سرد در دانشجويان دانشگاه شيراز و دانشجويان دانشگاه ارتش متفاوت است؟ مواد و روش‌ها: اين تحقيق از نوع نيمه‌آزمايشي بود كه بدين‌ منظور تعداد 31 نفر از دانشجويان دانشگاه شيراز و 28 نفر از دانشجويان دانشگاه ارتش بر اساس جدول مورگان و به‌صورت هدفمند در دسترس بر اساس مزاج كه در سال تحصيلي 94-93 مشغول به تحصيل بودند، به‌عنوان نمونۀ آماري انتخاب شدند. سپس همۀ آن‌ها به‌ فاصلۀ يك هفته دو بار تست رست را به‌منظور اندازه‌گيري شاخص‌هاي توان بي‌هوازي و شاخص خستگي انجام دادند. به‌منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون واريانس چندمتغيره مانوا و نرم‌افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد تفاوت معنادار بين ميانگين توان بي‌هوازي (0/003=p)، حداكثر توان بي‌هوازي (0/05=p) و مجموع توان بي‌هوازي (0/003=p) بدون در نظر گرفتن نوع مزاج ميان دانشجويان دو دانشگاه وجود داشت. از سوي ديگر در تحقيق حاضر شاخص حداكثر توان در دانشجويان داراي مزاج گرم در هر دو دانشگاه بالاتر از دانشجويان داراي مزاج سرد بود اما معنادار نبود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به‌دست آمده مي‌توان گفت نوع مزاج به‌تنهايي بر شاخص‌هاي توان بي‌هوازي و شاخص خستگي تأثير ندارد. به‌منظور اظهارنظر قطعي در اين زمينه نياز به تحقيقات بيشتري است.
چكيده لاتين :
Background and Purpose: In traditional Persian medicine, mizaj is a qualitative indicator. Regarding the importance of mizaj in body organs and the importance of controlling the body's acidity in anaerobic activities, we compared the response of an exercise session on anaerobic power indexes and fatigue index and body mass index including hot and cold mizaj interference between students of Shiraz University and Army University? Methods and Materials: This research was a semi-experimental study. For this purpose, 31 students from Shiraz University and 28 students from Army University were selected according to Morgan table and purposefully available on the basis of mizaj who were studying in the academic year 93-94. They were selected as statistical sample. Then, all of them performed a rast test twice a week to measure the anaerobic power index and fatigue index. In order to analyze the data, MANOVA and SPSS software version 22 were used. Results: The results showed that there is a significant difference between the mean anaerobic power (p = 0.003), the maximum anaerobic power (p = 0.05), and the total anaerobic power (p= 0.003), regardless of the type of mizaj among the students of the two universities. Conclusion: According to the results, it can be said that the mizaj alone does not affect anaerobic power index and fatigue index. More researches are needed to make a definitive comment on this issue.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
طب سنتي اسلام و ايران
فايل PDF :
8085701
لينک به اين مدرک :
بازگشت