عنوان مقاله :
بررسي اثر تحريك الكتريكي مستقيم مغزي چند جلسهاي ناحيه پرهفرونتال خلفي خارجي مغز بر روي افسردگي و خوابآلودگي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس
پديد آورندگان :
مرتضي نژاد، مرضيه دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات توانبخشي عصبي عضلاني، سمنان , احساني، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات توانبخشي عصبي عضلاني، سمنان , سماعي، افشين دانشگاه علوم پزشكي سمنان - بيمارستان كوثر، سمنان
كليدواژه :
مولتيپل اسكلروزيس , خوابآلودگي , افسردگي , تحريك الكتريكي مستقيم مغزي , پري فرونتال خلفي خارجي
چكيده فارسي :
هدف: مولتيپل اسكلروزيس از بيماريهاي شايع سيستم عصبي مركزي با شيوع نسبتاً بالا در جهان و ايران ميباشد. از عوارض اين بيماري افسردگي و خوابآلودگي ميباشد. با توجه به تغييرات بهوجود آمده در سطوح ساختاري و عملكردي مناطق مغزي در طي افسردگي و اختلال خواب، تحريك الكتريكي مستقيم مغزي ميتواند درمان موثري در كنترل افسردگي و خوابآلودگي باشد.
مواد و روشها: در اين مطالعهي كارآزمايي باليني دوسويه كور، 30 بيمار بر اساس معيارهاي ورود، بهشكل تصادفي به دو گروه آزمون و شم تقسيمبندي شدند. در هر دو گروه، الكترود آند در ناحيه پرهفرونتال خلفي خارجي چپ و كاتد در ناحيهي سوپرا اوربيتال مقابل به مدت 20 دقيقه گذاشته شد. در گروه آزمون تحريك الكتريكي مستقيم مغزي به مدت 20 دقيقه با شدت جريان 5/1 ميليآمپر در طي 10 جلسه به مدت 20 روز با فاصله استراحت يك روز بين جلسات انجام ميشد، در حاليكه در گروه شم جريان پس از مدت 30 ثانيه به آرامي قطع ميشد.
يافتهها: سطح افسردگي پس از مداخله در گروه آزمون بهطور معنيداري كمتر از قبل از مداخله بود (05/0P<)، ولي در ميزان خوابآلودگي تفاوت معناداري مشاهده نگرديد (05/0P>). همچنين سطح خوابآلودگي و سطح افسردگي پس از مداخله در گروه آزمون در مقايسه با گروه شم بهطور معنيداري بهبود يافته بود.
نتيجهگيري: تحريك الكتريكي مستقيم مغزي اندال چندجلسهاي ناحيه پرهفرونتال چپ در بهبود افسردگي و ميزان خوابآلودگي بيماران مولتيپل اسكلروزيس اثر معنيداري دارد.
چكيده لاتين :
Introduction: Multiple sclerosis (MS) is one of the most common diseases of the central nervous system with high
prevalence in the world and Iran. The common complications of disease are depression and sleepiness. Due to
structural and functional brain changes following depression and sleepiness in patients with MS, brain electrical
stimulation may be considered as an effective intervention in therapy.
Materials and Methods: In this double blind clinical trial, 30 patients with MS were randomly divided into
experimental and sham a-tDCS groups according to the inclusion and exclusion criteria. Correspondingly, the anode
electrode was placed on the left dorsolateral prefrontal cortex (DLPFC) and cathode on the opposite supra orbital. In
the experimental group, 20-minute DLPFC a-tDCS with intensity of 1.5 mA was performed during 10 sessions for 20
days with a one-day rest interval between sessions. However, in the sham a-tDCS group, although the electrodes were
placed in the same positions as it used for the experimental group, the stimulation was slowly turned off after 30
seconds.
Results: The results in the experimental group showed that the depression after intervention was significantly
decreased as compared to before intervention (P<0.05), but there was no significant differences in the rate of sleepiness
before and after the intervention (P>0.05), although the trend of sleepiness was toward reduction. Also, sleepiness and
depression level were significantly improved after the intervention in experimental as compared to control group.
Conclusion: Multi-session a-tDCS over the left DLPFC have a significant effects on the improvement of
depression and rate of sleepiness in patients with MS.
Keywords: Multiple Sclerosis, Sleepiness, Depression