تاثير برنامه توانمندسازي مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي بر فعاليت روزمره زندگي بيماران مبتلا به سندروم حاد كرونري: يك كارآزمايي باليني

هدف: بيماري‌هاي قلبي عروقي علت عمده ناتواني زودرس در نيروي كار جامعه بوده و علاوه بر بيمار ساير افراد خانواده و حتي جامعه را متاثر مي‌كند. مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير اجراي برنامه توانمندسازي مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي بر فعاليت روزمره زندگي بيماران مبتلا به سندروم حاد كرونري انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده دو سويه كور حاضر در سال 1396-1395 با شركت 70 بيمار مبتلا به سندروم حاد كرونري انجام شد. بيماران با نمونه‌گيري در دسترس و سپس تخصيص تصادفي با بلوك‌هاي چهارتايي به دو گروه آزمون و شاهد تقسيم شدند. پرسش‌نامه فعاليت روزمره زندگي در دو گروه تكميل و براي گروه آزمون برنامه توانمند‌سازي مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي در 7 جلسه و براي گروه شاهد مراقبت رايج اجرا شد. بلافاصله، يك‌ماه و سه‌ماه بعد مجدداً پرسش‌نامه در دو گروه تكميل شد. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار تغييرات فعاليت روزانه بيماران بلافاصله بعد از مداخله در گروه آزمون 48/3±2/3 و در گروه شاهد 47/1±03/0 بود. دو گروه از نظر اطلاعات جمعيت‌شناختي همسان بودند (05/0P). نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه توانمندسازي مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي باعث افزايش ميزان فعاليت روزمره زندگي در بيماران مبتلا به سندروم حاد كرونري مي‌شود.

Introduction: Cardiovascular diseases are major cause of early disability in the community workforces; in addition to the patient, it affects other family members and even the community. The aim of the study was to explore the effect of empowerment program according to the health belief model (HBM) on the activity daily living (ADL) of patients with acute coronary syndrome (PACS). Materials and Methods: The double-blinded-randomized-controlled clinical-trial was conducted on the 70-PACS in the year 2016-2017. Patients were randomly assigned in the intervention and control groups by convenience sampling and random allocation with quadric-blocks. Considerably, at the first, the ADL questionnaire was filled-out in the two groups, then, for the intervention group, the empowerment program according to the HBM in 7-session and for the control group, the usual care was conducted. Immediately, one and three months later, the questionnaire was filed out in the two groups, again. Results: The mean and standard deviation of ADL of patients immediately after intervention in the intervention were 3.2 ± 3.48 and in the control groups were 0.03 ± 1.47. The two groups were matched according to the demographic information (P>0.05). The comparison of changes in the ADL in the two intervention and control groups showed that the changes in the post-intervention than the pre-intervention were significantly higher in the intervention than the control group (P <0.001). Conclusion: The results of the study showed that the empowerment program according to the HBM could increase the ADL of patients with acute coronary syndrome