عنوان مقاله :
اثربخشي لگودرماني بر رابطه مادر با كودك ناشنواي پيش‌دبستاني
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of LEGO Therapy on the Mother-Child Relationship of Preschool Deaf Children
پديد آورندگان :
عاشوري، محمد دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم تربيتي و روان شناسي - گروه روان شناسي و آموزش كودكان با نيازهاي خاص، اصفهان , سفري، مهديه دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم تربيتي و روان شناسي - گروه روان شناسي و آموزش كودكان با نيازهاي خاص، اصفهان
كليدواژه :
لگو درماني , رابطه مادر با كودك , كودكان ناشنوا
چكيده فارسي :
مقدمه: لگو درماني يكي از برنامه‌هاي مداخله‌اي است كه باعث بهبود قابل توجه برقراري ارتباط كودكان ناشنوا و مراقبان آن‌ها مي‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي لگو درماني بر رابطه مادر با كودك ناشنواي پيش‌دبستاني در شهر اصفهان بود.
روش: پژوهش حاضر، يك مطالعه نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه شاهد بود. در اين پژوهش بيست و چهار كودك ناشنواي پيش‌دبستاني چهار تا شش ساله شركت داشتند. آزمودني‌ها با روش نمونه‌گيري در دسترس از مركز توانبخشي مادر كودك آوا انتخاب شدند. آن‌ها به دو گروه دوازده نفري آزمايش و شاهد تقسيم شدند. گروه آزمايش، برنامه لگو درماني را در هشت جلسه چهل و پنج دقيقه‌اي دريافت كردند، درحالي كه به گروه شاهد اين نوع آموزش ارائه نشد. ابزار استفاده شده در اين پژوهش مقياس رابطه والد كودك پيانتا بود. اطلاعات به‌دست آمده از هر دو پرسشنامه در قبل و بعد از مداخله با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيري در نرم افزار SPSS24 تحليل شدند.
نتايج: نتايج بيانگر اثر معنادار لگو درماني بر همه خرده‌مقياس‌هاي رابطه مادر با كودك ناشنوا بود. همچنين لگو درماني تاثير معناداري بر خرده‌مقياس‌هاي تعارض، نزديكي و وابستگي مادران با كودكان ناشنوا(0/001>P) داشت.
بحث و نتيجه‌گيري: لگو درماني باعث بهبود رابطه مادر با كودك ناشنواي پيش‌دبستاني شد. در واقع، لگو درماني از طريق بازي و ايجاد موقعيت‌ها و فرصت‌هاي خلاق براي برقراري ارتباط موجب بهبود رابطه مادر با كودك ناشنوا مي‌شود. بنابراين پيشنهاد مي‌شود از برنامه لگو درماني براي بهبود رابطه مادران با فرزندان ناشنوايشان استفاده شود و اين برنامه در مراكز آموزش كودكان ناشنواي پيش‌دبستاني مورد استفاده قرار گيرد.
چكيده لاتين :
Introduction: LEGO therapy is one of the intervention programs that has been shown to encourage significant improvement in the communication of deaf children. The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of LEGO therapy on the mother-child relationship of preschool deaf children in the city of Isfahan.
Methods: The present research was a semi-experimental study with pre-test, post-test design, and a control group. The participants were twenty-four preschool deaf children aged four to six years old. Subjects were selected by convenience sampling method from Ava rehabilitation center of mother-child. They were divided into experimental and control groups, each group consisting of twelve students. The experimental group received eight sessions of forty-five minutes long LEGO therapy program, while the control group not participated in any. The instrument was done using the parent-child relationship scale of Piyanta. Data were collected through the questionnaires before and after the training sessions. Multivariate analysis of covariance MANCOVA was used with SPSS24.
Results: The results also revealed that LEGO therapy had a significant effect on the mother-child relationship. Also, results, P<0.001, showed that LEGO therapy had a significant effect on all subscales of conflict, closeness, dependency on mothers with deaf children.
Conclusions: LEGO therapy improved preschool deaf children's parent-child relationship. Lego therapy uses play to develop social skills by creating opportunities for relationships. Therefore, it is recommended to apply LEGO therapy as an effective solution for improving the relationship of parents with deaf children in preschool deaf children education centers.
عنوان نشريه :
مددكاري اجتماعي
