تأثير فاصله‌دهي تمرين بر يادگيري و قضاوت از يادگيري دقت فورهند درايو تنيس روي ميز

The effects of Spacing Practice on Learning and judgment of learning Accuracy of Forehand drive in Table tennis

هدف تحقيق حاضر بررسي تأثير توزيع تمرين بر اكتساب، يادداري با فواصل متفاوت يك و هفت روز و همچنين قضاوت از يادگيري دقت فورهند درايو تنيس روي ميز بود. به همين منظور 32 نفر از دانشجويان دختر با ميانگين سني 24-18 كه واحد تخصصي يك و دو تنيس روي ميز را گذرانده بودند، به‌صورت داوطلبانه در تحقيق شركت كردند و به‌صورت تصادفي به دو گروه تمريني فاصله‌دار و انبوه تقسيم شدند. تكليف مورد استفاده در اين تحقيق ضربة فورهند درايو تنيس روي ميز بود. آزمودني‌ها پس از شركت در پيش‌آزمون، در مرحلة اكتساب گروه تمريني انبوه 240 ضربه را در يك روز و گروه تمريني فاصله‌دار 60 ضربه را در 4 روز متوالي اجرا كردند. بعد از مرحلة اكتساب از شركت‌كنندگان خواسته شد تا به پيش‌بيني و قضاوت از عملكرد خود در آزمون يادداري بپردازند. سپس نيمي از افراد گروه‌هاي تمريني در آزمون يادداري يك‌روزه و نيمي ديگر از افراد گروه‌هاي تمريني در آزمون يادداري هفت‌روزه شركت كردند. داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و تحليل واريانس دوراهه با اندازه‌هاي تكراري تحليل شد. نتايج تفاوت معناداري را در گروه تمريني فاصله‌دار نسبت به گروه انبوه در اكتساب، يادداري يك و هفت روز و قضاوت از يادگيري نشان داد (p>0/05). در واقع يافته‌ها نشان مي‌دهد فاصله‌دهي در جلسات تمرين بر اكتساب و يادداري و همچنين قضاوت از يادگيري تأثير دارد. ازاين‌رو يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد فاصله‌دهي در جلسات تمرين بر بهبود عملكرد و يادگيري تأثير دارد. همچنين وقتي فراگيران به پيش‌بيني و قضاوت از عملكرد خود مي‌پردازند، راهكارهاي مناسب براي مواجهه با شرايط تمريني خود تجربه مي‌كنند و مي‌تواند عامل مؤثري بر پيشرفت اجرا محسوب شود.

The purpose of this study was to determine the effect of distribution of practice on the acquisition, retention with different intervals 1, 7, and also judgment of learning accuracy of forehand drive in table tennis. The 32 female student with 18- 24 years old that passed specialized table tennis unit, contributed as convicted. They randomly were divided to massed and distributed practice groups. The skill used in this study was the forehand drive. After pretest, the massed group practiced all 240 Trails in one session, and the distributed practice group practiced 60 trials per day on 4 consecutive days. After acquisition phase, Participants were asked to predict performance on the retention phase. Participants were asked, “what would you predict your average score on the first the retention test? “And then half of participants of each group contributed for a retention test 1 day later, half of other participants of each group contributed for retention test 7 days later. The data were analyzed by independent sample t test and two –way analysis of variants (ANOVA) with repeated test. The result showed significant differences between massed and distributed practice groups in the acquisition, retention (1, 7) test and also judgment of learning (p<0.05). Indeed, spacing practice affect acquisition and retention and judgment of learning. This findings suggested spacing practice affect performance and learning and also when learners predict or estimate their performances, they experience suitable strategies for practice circumstances and it can effective factor on performance.