پديد آورندگان :
صادق زاده مرضيه دانشگاه سلمان فارسي كازرون - گروه روانشناسي , بهزادي فاطمه دانشگاه سلمان فارسي كازرون - گروه روانشناسي , خرمايي فرهاد دانشگاه شيراز - گروه روانشناسي تربيتي
چكيده فارسي :
اين پژوهش با هدف تعيين نقش واسطه اي نارسا نظمجويي هيجاني در رابطه بين توان بدرفتاري مادر با كودك و مولفه هاي صبر انجام شد. نمونه پژوهش شامل 300 نفر از مادران بوشهري بود كه فرزندان آن ها در سال تحصيلي 97-1396در مقطع پيش دبستاني ثبت نام شده بودند. اين شركت كنندگان با روش نمونه برداري هدفمند انتخاب شدند و مقياس صبر بزرگسالان (خرمايي، فرماني و سلطاني، 1393ب)، مقياس نارسا نظمجويي هيجاني (برادلي و ديگران، 2011) و سياهه توان بدرفتاري با كودكفرم كوتاه (آندرسما، چافينز، مولينز و لي برتون، 2005) را تكميل كردند. براي تحليل داده ها از مدل سازي معادلات ساختاري استفاده شد. يافته ها بيانگر برازش مطلوب مدل مفروض و واسطه گري نسبي مولفه هاي نارسا نظمجويي هيجان در رابطه بين صبر مادر و توان بدرفتاري او با كودك بود. تاثير مستقيم يا غيرمستقيم مولفه هاي صبر بر بدرفتاري با كودك نيز مورد بحث قرار گرفته است. مدل نهايي پژوهش به صورت كلي بر ضرورت توجه به متغير صبر در آموزش خانواده ها به ويژه مادران تاكيد مي كند.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to determine the mediating role of emotional dysregulation in the relationship between mother’s child abuse potential and components of patience. The sample consisted of 300 mothers in Bushehr, whose children were enrolled in the pre-school in the year of 2017-2018. The participants were selected through targeted-sampling method and completed the questionnaires of Patience (Khormaee, Farmani & Soltani, 2014), Emotional Dysregulation (Bradley, DeFife, Guarnaccia, Phifer, Fani, Ressler & Wetsen, 2011) and, a short form of Child Abuse Potential Scale (Ondersma, Chaffin, & LeBreton, 2005). Structural equation modeling was used for data analysis. The findings showed the optimal fitness of assumed model and indicated partial mediation role of the emotional dysregulation components in the relationship between the mother’s patience and her child abuse potential. The direct and indirect effects of patience components on child abuse potential were discussed. The final model, in general, emphasizes on the importance of considering patience in the process of family trainings, especially mothers.
