مقايسه دو روش تدريس سخنراني و ايفاي نقش در درس رفتار سازماني: در دانشگاه علوم پزشكي تهران

The Comparison betweem Lecturing and Role Playing Teaching Styles in Organizational Behavior Course: A Study in Tehran University of Medical Sciences

مقدمه: نظام آموزش هر كشور موظف است شرايط لازم را براي رشد و پيشرفت فراگيران ايجاد كند و تمام استعدادهاي افراد را در زمينه هاي گوناگون به شكل هماهنگ آماده سازد. يادگيري فعال وادار كردن فراگيران به انجام فعاليت هاي خود با بهره گيري از نگرش ها و تفكرات مي باشد كه از طريق روش تدريس ايفاي نقش حاصل مي شود. لذا اين مطالعه با هدف مقايسه دو روش تدريس ايفاي نقش و سخنراني در درس رفتار سازماني دانشجويان مديريت خدمات بهداشتي درماني تهيه و تدوين و ارائه شده است. روش بررسي: مطالعه حاضر به صورت مداخله اي–تحليلي بود. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانشجويان سال سوم رشته مديريت خدمات بهداشتي درماني دانشكده ي پيراپزشكي دانشگاه علوم تهران به تعداد 150 نفر كه در زمان انجام اين پژوهش درحال گذراندن درس رفتار سازماني بودند تشكيل مي داد كه به دو گروه آزمون و كنترل هريك به تعداد 25 نفر تقسيم شدند. داده هاي مورد نياز با استفاده از پرسشنامه يادگيري فعال، پرسشنامه هاي رضايت سنجي دانشجويان از روش هاي تدريس سخنراني و ايفاي نقش و همچنين دو نوع چك ليست مدير استاندارد و ارزيابي سناريوهاي تهيه شده جمع آوري گرديد و با استفاده از نرم افزار spss مورد تحليل قرار گرفت و جهت ارائه نتايج توصيفي از درصد، ميانگين و انحراف معيار و براي نتايج تحليلي از آزمون هاي كلوموگروف اسميرنوف جهت تعيين نرمال بودن داده ها، تي دو نمونه اي و من ويتني استفاده شد. نتايج: بين تدريس درس رفتار سازماني با شيوه ايفاي نقش و يادگيري فعال (0/001>P)، رضامندي دانشجويان از اين شيوه (0/001>P) و نمرات كسب شده توسط دانشجويان (0/001>P) ارتباط معناداري وجود داشت. در نتيجه دانشجويان گروه ايفاي نقش ميانگين نمره بالاتري در مقايسه با دانشجويان گروه سخنراني در امتحان پايان ترم درس رفتار سازماني داشتند. همچنين ميزان رضايت دانشجويان از روش تدريس ايفاي نقش در مقايسه با روش سخنراني بيشتر بود و اين گروه نمره بالاتري از نظر يادگيري فعال نسبت به گروه سخنراني به دست آورد. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه روش تدريس ايفاي نقش موجب افزايش نمرات كسب شده، افزايش رضايت مندي و يادگيري فعال مي شود، لذا استفاده از اين روش در تدريس دروس رشته هاي مختلف علوم پزشكي توصيه مي شود.

Introduction: Educational system of any country should establish the appropriate status for the development of learners and flourish all attitudes of people to learn and educated. Therefore, this research was aimed to compare role playing and lecturing teaching styles through organizational behaviour among health care management students. Methods: This was a interventional-analytical research. The research population was all third year students of health care management in school of Allied Medical Sciences, Tehran University of Medical Sciences in 150 persons who were conducted organizational behaviour lesson while doing this research, divided into 25 students in each test and control groups. The required data collected using active learning, Students satisfaction questionnaires of lecturing and role playing teaching styles, and two types of checklists including standard manager and scenarios assessment and analysed by SPSS software for presentation of percent, average, and standard deviation as descriptive results, and Kolmogrov-Smirnov to determine data normalization, two sample T-Test and Mann-Whitney as analytical results. Result: There were significant correlation between role playing teaching style and active learning (P<0.001), rate of students’ satisfaction (P<0.001), and the average grade of students’ course (P<0.001). Thus, the average grade of role playing students group was more than lecturing group at the final exam of organizational behaviour course. Also, the satisfaction rate of role playing students group and their rate of active learning were more than lecturing group. Conclusion: Considering with increased average of course score, students’ satisfaction and rate of active learning, it is recommended to use this teaching style for medical sciences different courses.