بررسي ارتباط بين عوامل تنشزاي آموزش باليني و راهكارهاي مقابله با استرس در دانشجويان پيراپزشكي دانشگاه علوم پزشكي همدان

Relationship between Clinical Education Stressors and Coping Strategies in Paramedic Students of Hamadan University of Medical Sciences

مقدمه آموزش باليني ركن اساسي در آموزش دانشجويان گروه پزشكي است. يكي از مشكلات دانشجويان در محيط آموزش باليني، استرس است. دانشجويان براي غلبه بر تنش هاي باليني راهبردهاي گوناگوني را برمي گزينند. پژوهش حاضر باهدف تعيين رابطه بين ميزان عوامل تنشزاي آموزش باليني با راهكارهاي مقابله بااسترس انجام گرفت. روش بررسي در اين پژوهش توصيفي ،جامعه پژوهش،دانشجويان پيراپزشكي همدان در سال 1396بودند كه به روش سرشماري مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات بااستفاده از پرسشنامه هاي عوامل تنشزاي آموزش باليني مريدي و شيوه هاي مقابله باشرايط پراسترس اندلرپاركر، ارزيابي شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون كاي دو، آناليز همبستگي و آناليزواريانس يامعادل ناپارامتري آن استفاده شد. نتايج در اين مطالعه استرس دانشجويان درتمامي حيطه هاي تنش زا به جز محيط آموزشي بالاتر از ميانگين بود. بين راهكارهاي مقابله بااسترس، راهكار مسئله مدار بالاترين نمره را داشت. از ميان حيطه هاي عوامل تنش زا در بين دانشجويان پيراپزشكي، حيطه ارتباطات بين فردي با هر سه راهكار مقابله اي ارتباط مستقيم و معناداري داشت (0/05> p). همچنين ميان رشته تحصيلي دانشجويان و راهبردهاي مقابله با استرس ارتباط معناداري وجود نداشت (0/083= p)، در حاليكه بين علاقه دانشجويان به رشته تحصيلي خود و راهبرد مسئله مدار ارتباط معناداري وجود داشت (0/001> p-value). نتيجه‌گيري محيط آموزش باليني از نظر دانشجويان پيراپزشكي دانشگاه علوم پزشكي همدان، يك محيط تنش زا به حساب مي-آيد. دانشجويان معمولا به منظور مقابله با تنش هاي ناشي از ارتباطات بين فردي، احساسات ناخوشايند و تجارب باليني، راهبرد مسئله مدار را به كار ميگيرند در حاليكه به منظور كاهش استرس ناشي از محيط آموزشي راهبرد اجتنابي را بر مي گزينند.

Introduction: Clinical education is an essential element in the education of medical students. One of the problems students face in clinical education is stress. Students choose a variety of strategies to overcome clinical stresses. The aim of this study was to determine the relationship between stressors of clinical education and coping strategies. Methods: In this descriptive study, the population of the study was Hamedan Paramedical Students in 1396 who were studied by census method. The information was evaluated using the Stress Factor Questionnaires of Clinical Education and coping strategies for stressful endlerparer. Data were analyzed using Chi-square test, correlation analysis and nonparametric equilibrium analysis of variance. Result: In this study, students' stress was higher than average in all stressful areas except educational environment. The problem-oriented strategy had the highest score among the coping strategies. Among the domains of stressors among paramedical students, interpersonal communication had a direct and significant relationship with all three coping strategies (p <0.05). In addition, there was no significant relationship between students' major and coping strategies (p = 0.083), while there was a significant relationship between students' interest in their field of study and problem-oriented strategy (p-value <0.001). Conclusion: The clinical education environment is a stressful environment for the paramedical students of Hamadan University of Medical Sciences. Students usually use problem-oriented strategies to cope with the stresses of interpersonal communication, unpleasant emotions, and clinical experiences, while choosing avoidant strategies to reduce stress from the educational environment.