موسيقي قرآن‌: راهبردي اثربخش در كاهش علائم افسردگي و افزايش خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان خوابگاهي

Quran music: Effective strategy in reducing depressive symptoms and increasing academic self-efficacy of dormitory student’s

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير موسيقي و آواي قرآن‌كريم بر ميزان افسردگي و افزايش خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان‌‌ خوابگاهي انجام شد. روش: در قالب يك طرح آزمايشي پيش‌آزمون/ پس‌آزمون/ پيگيري با گروه كنترل، از بين جامعه‌ي دانشجويان خوابگاهي دانشگاه مازندران، بر اساس توزيع نمرات سياهه‌ي افسردگي بك (BDI) و پرسشنامه خودكارآمدي بندورا، 40 نفر از دانشجوياني كه سطح افسردگي آن‌ها بالاتر از متوسط بود، انتخاب و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش (20 نفر) و كنترل (20 نفر) جايگزين شدند. آزمودني‌هاي گروه آزمايش به مدت 20 روز، هر روز به مدت 20 دقيقه (در دو نوبت 10 دقيقه‌اي) به سوره‌هاي معيني از قرآن كريم (رعد، شمس و مائده) با صداي استاد عبدالباسط و مصطفي ‌اسماعيل گوش دادند، در حالي كه گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. ميزان افسردگي آزمودني‌هاي دو گروه پس از پايان 20 روز (پس‌آزمون) و دو ماه بعد از آن (پيگيري) مورد سنجش قرار گرفت. همچنين با اجراي پرسشنامه خودكارآمدي، تاثير موسيقي و آواي قرآن‌كريم نيز مورد پيمايش قرارگرفت. يافته‌ها: نتايج تحليل‌كوواريانس با افزايش خودكارآمدي تحصيلي كاهش معناداري را در نمره‌هاي افسردگي گروه آزمايش در پس‌آزمون نشان داد. همچنين نتايج آزمون t همبسته نشان داد كه اثربخشي موسيقي قرآن كريم تا مرحله‌ي پيگيري استمرار داشته است. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر از اهميت كاهش افسردگي و افزايش خودكارآمدي تحصيلي از طريق رجوع به قرآن و موسيقي آن حمايت مي‌كند.

Quran music: Effective strategy in reducing depressive symptoms and Increasing Academic Self-Efficacy on dormitory students Abstract Aim: The main goal of this research was to assess the effect of the holy Quran music on dormitory student’s depression. Method: using an experimental pretest- posttest- follow up with control group design, 40 dormitory students from Allameh Tabataba’i university that their depression level were more than average according to the Beck Depression Inventory (BDI)’s and Bandura Self-Efficacy Questionnaire score distribution selected and assigned to experimental (n=20) and control group (n=20) randomly. Experimental group listened to specific Quran Soreh (Rad, Shamsh and Maedeh) with the voice of Abdolbaset and Mostafa Esmaiel in 20 days (each day 20 minutes in two 10 minutes shifts), whereas control group have not been received any manipulation. The degree of two group depression was assessed after 20 days and two-month later. Also by conducting a self-efficacy questionnaire, the effect of the holy Quran music was also measured. Results: The results of analysis of covariance (ANCOVA) showed significant reduction in experimental group’s depression. The result of paired T test indicated that effectiveness of the holy Quran voice has been maintained Discussion: As increase self-efficacy the finding of current research supports the important of spirituality based therapies and religious therapy in curing psychological problems.