ارزيابي توان اكولوژيك فضاي جغرافيايي شهرستان كنگاور بر پايه ويژگي هاي محيط طبيعي

Assessment of Ecological Capacity of Kangavar County Geographical Space Based on Natural Environment Properties

ارزيابي توان اكولوژيكي محيط زيست براي تعيين يا پيش بيني قدرت بالقوه و نوع كاربري طبيعي سرزمين است. از اين رو، ارزيابي محيط زيست ابزاري براي برنامه ريزي استراتژيك استفاده از سرزمين است. در مطالعه حاضر شهرستان كنگاور با وسعت 883/9 كيلومترمربع با هدف تعيين توان اكولوژيك در ارتباط با كاربري شهري، روستايي و صنعتي با مدل اكولوژيكي مخدوم بررسي شد. در فرايند پژوهش، ابتدا داده ها و منابع اكولوژيكي مورد نياز پژوهش جمع آوري، تهيه و توليد شد. پس از ساخت و تركيب نقشه ها در نرم افزار سيستم اطلاعات جغرافيايي به شيوه چندتركيبي، نقشه واحدهاي محيط زيستي ساخته و با به كارگيري ويژگي هاي هر واحد محيط زيستي توان اكولوژيكي منطقه ارزيابي شد. براي انجام دادن اين كار، شاخص ها و متغيرهايي كه مي توانستند در هر يك از اين مدل ها دخالت داشته باشند، بررسي شد. براي طبقه بندي توان اكولوژيك منطقه در زمينه كاربري هاي شهري، روستايي و صنعتي، و تهيه نقشه توان طبقات مختلف، 18 پارامتر به عنوان معيار وزن دهي و تعيين توان به كار گرفته شده است. نتايج ارزيابي توان اكولوژيك شهرستان كنگاور نشان داد، پهنه اي به مساحت 100/26كيلومترمربع (11/34درصد) از شهرستان كنگاور براي كاربري شهري، روستايي و صنعتي توان مناسب براي طبقه 1 دارد. همچنين، در شهرستان، 483/1كيلومترمربع (54/64درصد) توان كاملا مناسب را براي طبقه 2 دارد. با مقايسه نقشه كاربري موجود و بهينه مشخص شد، مساحت توسعه كاربري شهري در پهنه هاي نامناسب برابر با 2/5 كيلومترمربع است.

The assessment of the ecological potential of the environment is to determine or predict the potential power and natural land use type. Environmental assessment is therefore a tool for strategic land use planning. The aim of this study was to evaluate the ecological potential of urban, rural and industrial land use in Kangavar city with an area of 883.9 km2 using Makhdoom ecological model. In the process of research, the required data were collected, produced and produced. After creating and combining the maps in the GIS software in a multi-hybrid way, the maps of environmental units were constructed and the ecological potential of the area was evaluated using the features of each environmental unit. To do this, the indices and variables that could be involved in each of these models were examined. To classify the ecological potential of the area for urban, rural and industrial uses and to map the power of different classes, 18 parameters were used as criteria for weighting and power determination. The results of Kangavar city's ecological assessment indicate that a 100.26 square kilometer area (11.34%) of Kangavar city is suitable for urban, rural and industrial use for 1st class. Also in the city, 483.1 square kilometers (54.64%) is quite suitable for 2nd floor. By comparing the existing and optimal land use map, it was determined that the area of urban land use development in inappropriate zones is 2.5 square kilometers.