اصلاح اعداد يا پيامد نهايي در مراقبت از بيماران بحراني: مرور روايي

Correction of Numbers or the Final Outcomes in Taking Care of Critically Ill Patients: A Narrative Review

اختلالات و سندرم هاي نارسايي چند عضوي در ICU شايع هستند. نارسايي ارگان هاي مختلف از جمله قلب، كليه، ريه و گردش خون، متخصصين را به فكر درمان هاي جايگزين انداخته است. برنامه هاي درماني در بخش هاي مراقبت ويژه معطوف به دو هدف اصلي است: 1- اصلاح اعداد و شرايط باليني 2- رفع مشكل زمينه اي. اين سوال اساسي مطرح مي شود كه آيا تا زمان رفع مشكل زمينه اي و از بين رفتن سندرم هاي اختلال چند ارگاني، مي توان با اصلاح شرايط باليني و درمان هاي جايگزين باعث بهبود پيامد ها شد؟ در اين مطالعه شواهد علمي در ارتباط با برخي از اين درمان هاي جايگزين مورد ارزيابي قرار گرفت. درمان هاي جايگزيني علي رغم تاثيرات خوب، هنوز هم نمي توانند به خوبي اختلال نارسايي چند عضوي را مديريت كنند. به طور خلاصه مي توان گفت كه درمان هاي كنوني بهترين گزينه ممكن نيستند، اما بهترين راه موجود هستند. شايد اين نقطه بحراني منجر به طرز فكر جديدي در شناسايي پاتوفيزيولوژي بيماري هاي مراقبت ويژه و ارائه راهكارهاي درماني مناسب گردد.

Multiple organ dysfunction syndromes are extremely common in the ICU. The failure of different organs including the heart, kidney, lung and circulation has prompted specialists to consider replacement therapies. Treatment programs in the intensive care units focus on two main goals: 1- Correcting numbers and clinical conditions 2- Fixing the underlying problem. This fundamental question raises that can the outcomes be improved by the remediation of clinical conditions and replacement therapies until the underlying problem is eliminated? This study evaluated the scientific evidence for some of these replacement therapies. Despite the good effects of replacement therapies, still it cannot well manage the multiple organ dysfunction syndrome. To conclude it can be stated that the current treatments are not the best option, but they are the best available one at the moment. Perhaps this critical point may lead to a new mindset in identifying the pathophysiology of critical illnesses and as a result may provide appropriate therapeutic strategies.