بررسي اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر تاب‌آوري و حلّ مسأله در نوجوانان تحت دياليز

نوجوانان با نارسايي مزمن كليوي با آسيب‌هاي متعدّد رواني و هيجاني مواجهه هستند و تقويت تنظيم هيجان مي‌تواند در كاهش فشار رواني در آن‌ها مؤثر باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر بهبود تاب‌آوري و سبك‌هاي حلّ مسأله در نوجوانان تحت دياليز در يك طرح نيمه آزمايشي انجام شد. 30 نوجوان تحت درمان دياليز انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 n =) و كنترل (15n = ) واگذار شدند. شركت‌كننده‌هاي گروه آزمايش تحت آموزش تنظيم هيجان قرار گرفتند. شركت‌كننده‌ها پرسش‌نامه‌هاي تاب‌آوري و حلّ مسأله در مراحل قبل، بعد و دو ماه پس از جلسات مداخله تكميل نمودند. داده‌ها با استفاده از روش آماري تحليل واريانس تكراري و با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS انجام گرفت. برنامه‌ي آموزشي در بهبود تاب‌آوري و حل مسأله‌ي سازنده و كاهش حل مسأله‌ي غيرسازنده گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل مؤثر است؛ يعني گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل نمرات تاب‌آوري و سبك حلّ مسأله‌ي سازنده افزايش و حلّ مسأله‌ي غيرسازنده كاهش يافته است. بنابراين، آموزش تنظيم هيجان مي‌تواند در ارتقاي تاب‌آوري و سبك حلّ مسأله‌ي سازنده در نوجوانان با بيماري مزمن كليوي و تحت دياليز مؤثر باشد

Adolescents with chronic renal failure are exposed to numerous psychological and emotional impairments, and reinforcing emotion regulation can be effective in reducing their psychological stress. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of emotion regulation training on improvement resilience and problem solving styles on adolescents under dialysis. A semi-experimental study was performed on adolescents under dialysis referred to Shiraz dialysis center in 2018. According to inclusion and exclusion criteria, 30 people were selected and randomly assigned to experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. The experimental group received emotion regulation training. Data were collected using Resilience Scale and Problem Solving Questionnaire before, after and two months after the sessions. Data were analyzed using repeated measures analysis of variance. The training program was effective in improving resiliency (F = 41.24) and constructive problem-solving (F = 51.53) and reducing non-constructive problem solving (F = 55.43) in the experimental group compared to the control group. The experimental group had higher resiliency and constructive problem -solving style scores than the control group. The F ratio obtained in the educational interventions was significant in improving resilience (56.37), constructive problem solving (63.66) and non-constructive problem solving (69.65) (p <0.001); This means that the subjects' scores in the experimental group increased from the pre-test to the follow-up in the resiliency and constructive problem-solving and decreased in the non-constructive problem solving. Therefore, emotion regulation training can be effective in promoting resilience and problem-solving style in adolescents with chronic kidney disease and under dialysis