پديد آورندگان :
عباس زاده، نازنين دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال - دانشكده فني و مهندسي - گروه محيط زيست , رفعتي، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال - دانشكده فني و مهندسي - گروه محيط زيست , جوزي، علي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال - دانشكده فني و مهندسي - گروه محيط زيست
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: با وجود پيامدها و اثرات مخرب سنگيني كه استرس‌هاي محيط كار مي‌توانند بر سلامت جسمي- رواني افراد و در نهايت بر بهره‌وري سازمان‌ها داشته باشند، در داخل كشور توجه چنداني به اين موضوع نشده است. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش استرس در قابليت كاري، وقوع حادثه و عملكرد در بيمارستان تخت‌جمشيد كرج انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه استرس شغلي بهعنوان متغير مستقل، شاخص قابليت كاري و حوادث شغلي بهعنوان متغيرهاي ميانجي و عملكرد بيمارستان بهعنوان متغير وابسته در نظر گرفته شد. جامعه آماري پژوهش را تمامي كاركنان بيمارستان تخت جمشيد به تعداد 636 نفر تشكيل دادند كه با استفاده از فرمول كوكران 240 نفر بهعنوان نمونه انتخاب گرديدند. در اين مطالعه به‌منظور گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي استاندارد شاخص توانايي انجام كار، استرس شغلي و عملكرد كاركنان آگينيز (Aguinis) استفاده شد.
يافته‌ها: ميانگين كلي مؤلفه‌هاي استرس شغلي، قابليت كاري و عملكرد بيمارستان به‌ترتيب معادل 3/06، 22/2 و 3/0 به‌دست آمدند. نتايج مدل‌سازي معادلات ساختاري نيز نشان دادند كه تأثير استرس شغلي بر قابليت كاري منفي مي‌باشد (0/87-=R 2). تأثير قابليت كاري بر نرخ حوادث نيز منفي بود (0/34-=R 2). در مقابل، استرس شغلي تأثير معناداري بر نرخ حوادث شغلي داشت (0/68=R 2). تأثير نرخ حوادث شغلي بر عملكرد بيمارستان نيز منفي بود (0/62-=R 2).
نتيجه‌گيري: در مجموع مي‌توان اظهار داشت كه اثر استرس شغلي بر كاهش قابليت كاري كاركنان و در نتيجه كاهش عملكرد بيمارستان چشمگير بوده و كنترل استرس در محيط كار اين بيمارستان مي‌تواند بر كاهش حوادث شغلي و بهبود عملكرد بيمارستان اثرگذار باشد.
چكيده لاتين :
Background and Objective: Despite the adverse effects of workplace stress
on the physical- mental health of individuals and organizational
productivity, this important issue has rarely been addressed in the country.
With this background in mind, the present research was conducted to
investigate the effects of stress on work ability, the work-related accident
rate, and the performance of Takhte-Jamshid Hospital in Karaj.
Materials and Methods: In the current study, work stress was considered
the dependent variable, mediator variables included work ability index and
work-related accidents, and hospital performance was regarded as the
dependent variable. The statistical population included the total number of
636 Takhte Jamshid Hospital employees out of which of 240 employees were
selected as the study population based on Cochran formula. The data
collection was performed using the standard questionnaires developed by
Aguinis regarding work ability index, work stress, and employee work
performance.
Results: Based on the obtained results, mean scores of work stress, work
ability, and hospital performance were obtained as 3.06, 22.2, and 3,
respectively. According to the structural equation modeling, work stress
negatively affected both working ability (R2=-0.87) and work-related
incidents (R2=0.68). Moreover, the results were indicative of the negative
impact of work stress on the rate of work-related accidents (R2=-0.34).
Furthermore, the rate of work-related accidents rate had an adverse effect
on hospital performance (R2=-0.62).
Conclusion: Based on the results of the current study, it can be concluded
that work stress exerts a significant effect on the reduction of employees'
working ability and performance of the hospital. Therefore, it is expected
that mitigation of work stress can lead to a lower rate of work-related
accidents and higher quality of hospital performance.
