خواندن و عناصر مرتبط با آن در ادبيات داستاني تأليفي و ترجمه‌اي فارسي

هدف: تعيين كميّت حضور عناصر مرتبط با خواندن در ادبيات داستاني تأليفي در مقايسه با عناوين ترجمه‌شده طي سال‌هاي 1390-1395. روش‌شناسي: پژوهش كاربردي حاضر با روش تحليل محتوا روي پرشمارگان‌ترين كتاب‌هاي حوزه ادبيات در گروه سني بزرگسال انجام شده ‌است. 34 عنوان كتاب با نمونه‌گيري هدفمند مطالعه و تحليل شده ‌است. كدها، واژگان، جملات، يا بخش‌هايي از داستان هستند كه به‌نحوي درباره خواندن، مطالعه، و مضامين مرتبط با كتابداري است. از سياهه وارسي براي گردآوري داده استفاده شد. يافته‌ها: درمجموع، 791 كد شناسايي شد. شش كتاب تأليفي و يك كتاب ترجمه‌شده هيچ‌گونه كدي نداشتند. پرتكرارترين كد در هر دو گروه آثار مربوط به واژه كتاب (شيء)، و كمترين ميزان فراواني در گروه آثار تأليفي به استفاده از شخصيت كتابفروش و در گروه آثار ترجمه‌شده به حضور واژه كتابخانه (شئ) بازمي‌گردد. ‌ نتيجه‌گيري: با اينكه ميزان رخداد عناصر مربوط به خواندن در هر دو گروه آثار مطالعه‌شده ضعيف است، نويسندگان آثار ترجمه‌شده توجه بيشتري براي كاربست اين مضامين در آثار خود داشته‌اند.

Purpose: Exploring reading related elements in fictions published in Iran between 2011 and 2016. Methodology: Descriptive content analysis carried out for thirty-four of the highest print run titles, both original or translated into Persian. Reading related included reading elements included words such as reading, book, bookcase, library, librarian, bookshop, and bookseller. Data is gathered using a checklist. Findings: 791 codes were identified 234 of which belonged to the Persian and the rest (557 codes) the translated titles. The words "book" and "bookseller" found to have the highest and the lowest frequency in Persian fictions accordingly. The word "bookcase" had the lowest frequency among the translated fictions. Conclusion: The presence of the reading elements in both groups of works is not acceptable. Overall, the translated titles contained more reading related elements.