تعامل و تقابل بني‌صدر با مجلس بر سر انتخاب نخست‌وزير و كابينه

Cooperation and Confrontation: Volatile relations between President Banisadr and the Parliament over the Election of the Prime Minister and the Cabinet Member’s

هدف: تحليل علل تعامل و تقابل بني‌صدر با مجلس در انتخاب نخست‌وزير و كابينه. روش/ رويكرد پژوهش: داده‌ها از منابع كتابخانه‌اي و آرشيوي گردآوري شده‌است. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: اختلاف در مباني فكري (سياسي و عقيدتي) و حقوقي ميان رئيس‌جمهور با مجلس و نخست‌وزير مانع همكاري آنها و بروز بحراني شد كه پس‌از عزل رئيس‌جمهور تاحدودي كاهش يافت. گسترش اختلافات انديشگي و سياسي ميان بني‌صدر با نخست‌وزير و نمايندگان مخالف رئيس‌جمهور به تصويب لايحه و طرح‌هايي در مجلس منجر شدكه قدرت رئيس جمهور را محدود كرد از جمله تصويب طرح‌هايي كه نخست اجازه مي‌داد هرگاه رئيس‌جمهور مصوبات مجلس را توشيح نكند، نخست‌وزير بتواند آن را به اجرا بگذارد و نيز بتواند براي وزارت‌خانه‌هاي بدون وزير، سرپرست تعيين كند. سرانجام، تصويب طرح عدم كفايت سياسي بني‌صدر به رياست‌جمهوري او پايان داد.

Purpose: Investigates the reasons of differences between President Banisadr and the Parliament following 1979 Islamic Rrevolution with regard to the nomination of the Prime Minister and Cabinet Members. Method and Research Design: Archival records and library material was consulted to gater data. Findings and Conclusion: Differences were political and ideological, as well as legal. The political crisis has subsided to some extent since the ouster of the President. Widening ideological and political differences between BaniSadr, the President and the, Rajaei, the Prime Minister led to the passage of a number of bills in the Parliament that curtailed the authority of the former. One such bills allowed the PM to implement bills passed the parliament if the President refused to sign them and the other that allowed the PM to appoint caretakers for government departments. Finally, when the Parliament impeached BaniSadr and voted on his political incompetence he was sacked.