چارچوب دستيابي به سياست‌هاي مديريت مطلوب مشاركتي-راهبردي آب (مطالعه موردي : حوضه آبريز كشف رود

حضور و مشاركت كنشگران در جريان فعاليت‌ها، تصميم‌‌سازي‌ها و تصميم‌گيري‌هاي راهبردي بخش آب از اصول غيرقابل منفك جريان توسعه‌ي پايا مي‌باشد. عدم همكاري و بي‌اطلاعي كنشگران از اقدامات انجام‌شده و قرار نگرفتن ايشان در جايگاه تصميم‌گيري جهت پيش برد اهداف، منجر به تقويت احساس عدم تعلق آنان نسبت به سرنوشت آينده آب خواهد شد و نتيجه‌ي حتمي آن، بي‌انگيزگي ايشان در نگهباني و نگهداري از منابع آب خواهد بود. ازين رو مي‌توان بر اهميت مشاركت كنشگران در تصميم‌گيري‌هاي مديريت آب تأكيد ورزيد. مشاركتي كه در صورت تحقق مي‌تواند از تشديد كمبود و كميابي منابع آب در آينده جلوگيري كند. پژوهش حاضر باهدف ايجاد اجماع در مسير مديريت مطلوب آب حوضه آبريز كشف رود انجام‌شده است. در اين پژوهش پس از شناسايي و تحليل كنشگران مؤثر و كليدي، شناسايي وضع موجود و تدوين راهبردها، چشم‌انداز حوضه در افق ۱۴۲۰ تبيين گشت، كه در آن اين حوضه داراي تعادل پايا در منابع و مصارف آب خواهد بود. ذيل اين چشم‌انداز، 19 راهبرد بنياني و 63 سياست كلان تدوين‌يافته است. با توجه به تعدد سياست‌هاي تدوين‌يافته، به‌منظور روالمندسازي دستيابي به چشم‌انداز از ابزار نقشه‌راه استفاده شد. مؤلفه‌هاي اصلي نقشه راه در پژوهش حاضر عبارتند از، اصلاح ساختار مديريت اجرايي، ارتقا فرهنگ آب و توانمندسازي جامعه، اصلاح و ارتقا سياست‌هاي اقتصادي، مالي و فني، مهارت افزايي، ارتقا سيستم داده برداري، پردازش و تحليل آن‌ها و اصلاح قوانين و ضوابط بوده است. مؤثرترين راه پياده‌سازي سياست‌هاي تدوين‌يافته، مشاركت آب‌بران در جلسات تصميم‌سازي و ارتقاء سطح آگاهي ايشان است. آنچه مسلم است، جلسات مشاركتي بدون ايجاد درك مشترك بين مديران و آب‌بران‌ توانايي حل مشكلات مديريت آب اين حوضه را نخواهد داشت.