بررسي تغييرات برخي صفات مورفوفيزيولوژيك، عملكرد و شاخصه‌هاي كيفي دو توده كوشيا (Kochia scoparia) تحت شرايط كم آبياري

به‌منظور بررسي اثر كم‌آبياري بر برخي خصوصيات مورفوفيزيولوژيكي و شاخص‌هاي كيفي علوفه كوشيا آزمايشي به صورت كرت‌هاي يكبار خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهددرسال زراعي97-1396 اجرا شد. كرت‌هاي اصلي شامل سه سطح آبياري (50، 65 و 80 درصد نياز آبي گياه) و كرت‌هاي فرعي دو توده‌ي بومي كوشيا (سبزوار و بروجرد) بود. نتايج نشان داد كه با كاهش مقدار آب آبياري به 65 و 50 درصد نياز آبي گياه مقدار كاهش ارتفاع حدود 15 و 26 درصد و كاهش شاخص سطح سبزگياه حدود 25 و 38 درصد نسبت به آبياري در 80% نياز آبي گياهبود.بيشترين علوفه تر و خشك به ترتيب با مقادير 27.9 و 11.3 تن در هكتار از آبياري در 80% نياز آبي گياه حاصل شد. توده سبزوار به ترتيب5.24 و 4.10 تن در هكتار علوفه تر و خشك بيشتري نسبت به توده ديگر داشت. كمترين مقدار محتوي نسبي آب برگ (70.5 %) و بيشترين مقدار نشت الكتروليت ها (54.2 %)از تيمار 50 درصد نياز آبي گياه حاصل شد. بيشترين درصد پروتئين خام (13.2 %) از تيمار 65% نيار آبي گياه،بيشترين مقدار NDF و ADFاز تيمار آبياري در 80 % نياز آبي گياهو كمترين مقدار آنها به ترتيب به مقدار 19.1 % و 9.71 %از تيمار 50 % آبياري حاصل شد. توده سبزوار نسبت به توده بروجرد از لحاظ صفات مورفولوژيكي (ارتفاع، شاخص سطح سبز، علوفه تر و خشك، محتواي نسبي آب برگ) و كيفيت علوفه بالاتري داشت.كيفيت تغذيه علوفه در هر دو توده با كاهش مقدار آب آبياري بهبود يافت.نتايج ضرايب همبستگي نشان داد كه مقدار علوفه‌تر همبستگي مثبت و معني‌داري با ارتفاع (r= 0.49*) و شاخص سطح سبز برگ (r = 0.57**) داشت.