عنوان مقاله :
نقش سرمايه انساني در رشد اقتصادي، مصرف انرژي و آلودگي زيستمحيطي در راستاي توسعه پايدار در ايران
عنوان به زبان ديگر :
The Role of Human Capital in Economic Growth, Energy Consumption and Environmental Pollution along with Sustainable Development in Iran
پديد آورندگان :
جعفري، سعيد دانشگاه سيستان و بلوچستان , اسفندياري، مرضيه دانشگاه سيستان و بلوچستان - گروه اقتصاد , پهلواني، مصيب دانشگاه سيستان و بلوچستان - گروه اقتصاد
كليدواژه :
سرمايه انساني , توسعه پايدار , رشد اقتصادي , مصرف انرژي , انتشار CO2
چكيده فارسي :
در اين پژوهش نقش سرمايه انساني در توسعه پايدار از طريق بررسي همزمان سه معادله ي رشد اقتصادي، مصرف انرژي و انتشار CO2 با استفاده از روش گشتاورهاي تعميميافته (GMM) طي دوره زماني 2014-1971 بررسي و تحليلشده است. در همين راستا و با هدف بهبود تبيين مفهوم سرمايه انساني در اين الگوي معادلات همزمان از شاخص سرمايه انساني مبتني بر متوسط سالهاي تحصيل و بازدهي هاي آموزش استفاده شده است. نتايج حاكي از آن است كه سرمايه انساني در ايران بهدليل عدم توجه به آموزشهاي كاربردي، كيفيت آموزش و بهكارگيري در موقعيتهاي شغلي نامتناسب با تحصيلات نه تنها منجر به افزايش رشد اقتصادي نشده است بلكه با اخلال در روند تخصيص بهينه منابع و اتلاف منابع، كاهش رشد اقتصادي را نيز به همراه داشته است. همچنين نتايج مؤيد نقش سرمايه انساني در كاهش مصرف انرژي و در نتيجه كاهش انتشار آلودگي از طريق گسترش فناوري هاي كارا و كاهنده انرژي است. از طرفي افزايش سرمايه گذاري سبب افزايش رشد اقتصادي در ايران شده است؛ اما در روند رشد و مصرف انرژي به ملاحظات زيستمحيطي توجهي صورت نپذيرفته است. در نهايت نتايج نشان دهنده ي آن است كه افزايش رانتهاي نفتي در ايران در مقادير پايين، سبب كاهش رشد اقتصادي شده است درحاليكه در مقادير بالا، افزايش رشد را به همراه داشته است؛ بنابراين علائمي از بروز پديده "نفرين نفت" در ايران حداقل در مقادير كم رانتهاي نفتي وجود دارد.
چكيده لاتين :
In this study, the role of human capital in sustainable development has been
analyzed through A simultaneous equations models (economic growth, energy
consumption and CO2 emissions) using (GMM) over the period of 1971-2017. In
this regard, and with the aim of improving the concept of human capital, average
years of schooling and returns to education have been used as human capital index
in the model. The results show that human capital in Iran due to the lack of
attention to applied educations, the quality of education and mismatch between
employment education and their jobs, not only lead to increase in economic
growth but also make economic growth slowdown through Disruption of optimal
resource allocation and waste of resources. The results also confirm the role of
human capital in reducing energy consumption and thereby CO2 emission through
the development of energy efficient technologies. The results also show that
environmental considerations have not been taken into account in the process of
economic growth and energy consumption. Finally, the results show that oil rents
in Iran have reduced economic growth and thus اhas been led to the “oil curse
phenomenon”.
عنوان نشريه :
مطالعات اقتصادي كاربردي ايران