بررسي تأثير قابليت يادگيري سازماني بر توانمند سازي كاركنان با تبيين نقش ميانجي شايستگي مديران (مطالعه‌اي در دانشگاه پيام نور استان لرستان)

Study of Effects of Organizational Learning Capability on Employee Empowerment through Mediating Role of Managerial Competency (A Study on Payame Noor University in Lorestan Province

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير قابليت يادگيري سازماني بر توانمند سازي كاركنان با تبيين نقش ميانجي شايستگي مديران بود. روش تحقيق توصيفي‌ـ پيمايشي انتخاب شد. جامعه آماري پژوهش را 200 نفر از كاركنان 10 واحد دانشگاه پيام نور استان لرستان تشكيل مي‌دهند كه با استفاده از جدول تعيين حجم نمونه مورگان تعداد 127= n نفر به روش نمونه گيري تصادفي طبقه‌اي نسبي به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي نيل به اهداف پژوهش، از پرسشنامه‌هاي استاندارد قابليت يادگيري سازماني اوناگ و همكاران ( 2014)، توانمندسازي كاركنان اسپريتزر (1995)، و شايستگي مديران گريفن (1994) بهره برده شده است كه روايي پرسشنامه‌ها از طريق روايي صوري و محتوايي و پايايي از طريق آلفاي كرونباخ به ترتيب براي قابليت يادگيري سازماني 0.721، توانمندسازي كاركنان 0.764 و شايستگي مديران 0.752 مورد تأييد قرار گرفته است. تجزيه و تحليل داده‌ها با بهره گيري از آزمون رگرسيون خطي ساده و چندگانه و تكنيك مدلسازي معادلات ساختاري به كمك نرم افزارهاي SPSS و Amos در دو بخش مدل اندازه گيري و بخش ساختاري صورت پذيرفت. نتايج مدلسازي معادلات ساختاري كه بر داده‌هاي 127 پرسشنامه گردآوري شده از جامعه آماري اعمال شد، نشان دهنده تاثير مستقيم، مثبت و معنادار قابليت يادگيري سازماني (با ضريب مسير 0.81) و به طورغير مستقيم و با نقش ميانجي شايستگي مديران (با ضريب مسير 0.93) بر توانمند سازي كاركنان و همچنين (با ضريب مسير 0.38) بر شايستگي مديران دارد. همچنين شايستگي مديران (با ضريب مسير 0.33) تاثير مثبت و معناداري بر توانمند سازي كاركنان مي‌گذارد.

The purpose of this study was to investigate the effects of organizational learning capability on employee empowerment by explaining the mediating role of managerial competency. This was a descriptive field survey, in which the statistical population included 200 employees working at 10 branches of Payame Noor University in Lorestan Province. The Krejcie and Morgan table was employed to select 127 participants as sample through the relative stratified random sampling method. Onag’s Organizational Learning Capability Scale (2014), Spreitzer’s Employee Empowerment Scale (1995), and Griffin’s Managerial Competency Scale (1994) were used for research purposes. The validity of the questionnaires was approved through formal and content validity, and reliability was approved through Cronbach's alpha for organizational learning capability 0.721, employee empowerment 0.764, and managerial competency 0.752. Data analysis was performed in SPSS and Amos through linear and multivariate regression tests and structural equation modeling for measurement and structural sections. According to the SEM results applied to the data of 127 questionnaires collected from the statistical population, organizational learning capability had a direct positive significant effect (path coefficient= 0.81) and an indirect effect through the mediating role of managerial competency (path coefficient= 0.93) on employee empowerment. Organizational learning capability also affected managerial competency (path coefficient= 0.38), which had a positive significant effect on employee empowerment (path coefficient= 0.33).