نوآوري، عرصه تعامل بازيگران نوآوري با تكنيك‌هاي مديريت نوآوري

خلاقيت، شناخت مسأله، اجرا و ارزش براي حمايت از نوآوري لازم و ضروري هستند و به تنهايي هيچ‌كدام منجر به نوآوري نخواهند شد. فرد، تيم و يا سازمان‌ها بدون خلاقيت، قادر به تبديل يك مسأله به فرصت و ايجاد ارزش براي مشتريان خود نيستند. اجراي موفقيت‌آميز نيز باعث خلق ارزش و ارزش افزوده خواهد شد كه به كليه بازيگران سود خواهد رساند. مديران بايد به اين نكته توجه نمايند كه ابزار به تنهايي عامل پيشرفت و ترقي نيست، بلكه بايد رابطه تنگاتنگ بين نياز و مسأله‌اي كه ابزار مي‌تواند برطرف كند وجود داشته باشد، هيچ ابزاري بر ابزار ديگر اولويت ندارد، مگر اينكه نياز خاصي را برطرف كند. اين مقاله با چارچوبي منطقي و مطالعه‌اي دقيق از بين ابزارهاي متنوع مورد استفاده مديران در تكنيك‌هاي دهگانه مديريت نوآوري تعداد 18 ابزار مهم و پركاربرد حوزه پژوهش كه ارزشي بالاتر از ميانگين نظر خبرگان كسب نمودند، مورد بررسي قرار مي‌دهد و با مفهوم‌شناسي ابعاد و مؤلفه‌هاي نوآوري از ديدگاه بازيگران عمده و نقش هر كدام سعي بر روشن نمودن جايگاه هر بازيگر در عرصه مديريت نوآوري دارد. بين بازيگران و نقش آنان رابطه يك‌به‌يك وجود ندارد، ممكن است بازيگران نقش‌هاي متنوعي همچون خلق ابزارها، ترفيع كاربران، مساعدت ساير بازيگران را بر عهده بگيرند. 54% دانشگاه را خالق ابزارها و 54% شركت‌ها را استفاده كننده ابزارها و تكنيك‌ها معرفي مي‌نمايند و 61% بر اين اعتقاد بوده كه شركت‌هاي مشاور بيشترين مساعدت را به شركت‌ها در استفاده از تكنيك‌ها خواهند داشت و 20% بيان نموده كه تكنيك‌ها را به طور موفقيت‌آميز در سازمان خود مورد استفاده قرار داده‌اند كه شامل شركت‌هاي صنعتي و شركت‌هاي مشاور مي‌باشند كه همبستگي مثبتي بين آن‌ها وجود دارد.