تاثير كيفيت اطلاعات حسابداري بر پديده برجستگي

سرمايه گذاران تصميمات خود را با به كارگيري قواعد سرانگشتي و از طريق پردازش تنها بخشي از اطلاعات در دسترس ساده مي نمايند، لذا بر اطلاعات برجسته وزن بيشتري براي قضاوت هاي آتي خود مي دهند. پس از شكل‌گيري نظريه مالي رفتاري، در اين زمينه كه چگونه مي‌توان عوامل موثر بر خطاهاي رفتاري را تعديل كرد، بحث هاي كمي صورت گرفته است. از اين رو، هدف اين پژوهش بررسي تأثير افزايش كيفيت اطلاعات حسابداري بر كاهش پديده برجستگي مي باشد. بدين منظور نمونه‌اي متشكل از 600 سال ـ شركت طي دورۀ زماني 1391 تا 1395 بررسي شد. نتايج نشان داد وجود پديده برجستگي منجر به بيش واكنشي سرمايه گذاران و قيمت گذاري نامتناسب سهام مي شود. نتايج تحليل بيشتر نشان داد كيفيت پايين اقلام حسابداري منجر به برآوردهاي نامطمئن از جريانات نقدي آتي و تأخير در تعديل قيمت سهم مي شود، با افزايش كيفيت اطلاعات، قابليت اعتماد به اطلاعات حسابداري افزايش مي يابد، هرچه اطلاعات گزارش شده با كيفيت تر باشد امكان گزينش نامناسب و سوگيري رفتاري سرمايه گذاران كاهش مي يابد.