عنوان مقاله :
ارائه يك مدل تصادفي جديد براي مكان‌يابي اسكان اضطراري پس از زلزله با استفاده از مدل مينيمم حداكثر زيان (نمونه موردي: شهر مشهد)
عنوان به زبان ديگر :
A New Stochastic Model for Emergency Location Problem with Minimax Regret Model (Case Study: Mashhad)
پديد آورندگان :
اسمعيلي كاخكي، فرشيد دانشگاه فردوسي مشهد , ناجي عظيمي، زهرا دانشگاه فردوسي مشهد , پويا، عليرضا دانشگاه فردوسي مشهد , توكلي، احمد دانشگاه فردوسي مشهد
كليدواژه :
پويايي‌شناسي سيستم‌ها , مسئله مكان‌يابي ـ تخصيص , رابطه تخمين تلفات كوبورن و اسپنس , زلزله , مدل مينيمم حداكثر زيان
چكيده فارسي :
شهر مشهد به‌عنوان دومين كلانشهر ايران به واسطه وجود بافت فرسوده گسترده همواره در معرض آسيب‌هاي ناشي از زلزله بوده است. در اين پژوهش يك مدل تلفيقي براي اسكان اضطراري زلزله‌زدگان در شهر مشهد ارائه شده است. مدل پيشنهادي بر اساس تركيب سيستم دايناميك، رابطه كوبورن و اسپنس، GIS و مدل مكان‌يابي ـ تخصيص است. در ابتدا تعداد ساختمان‌هاي تخريب شده در اثر زلزله با استفاده از مدل‌سازي سيستم دايناميك تخمين زده مي‌شود. در مرحله بعد با استفاده از رابطه تخمين تلفات كوبورن و اسپنس و با استفاده از خروجي سيستم دايناميك، تعداد تلفات ناشي از زلزله احتمالي تخمين زده مي‌شود. در مرحله سوم با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) مكانهاي مستعد در اين زمينه انتخاب مي‌شوند و در مرحله پاياني با استفاده از يك مدل مكان‌يابي ـ تخصيص مكانهاي اسكان اضطراري انتخاب شده و جمعيت نيازمند اسكان به آن‌ها تخصيص مي‌يابند. اين روش به ازاي هر سناريوي محتمل زلزله در شهر مشهد اجرا مي‌شود. به منظور تلفيق تخصيصهاي موجود بهازاي سناريوهاي مختلف از مدل Min Max Regret استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه بيشترين مكان اسكان اضطراري موردنياز براي پوشش جمعيت بازمانده 223 و كمترين تعداد 93 است؛ همچنين در تخصيص نهايي تعداد 111 مكان اسكان اضطراري انتخاب مي شود
چكيده لاتين :
The recent increase in the number of natural disasters, earthquake in particular, underlines the need to investigate the problem of emergency location. In this study, a new hybrid approach is presented for emergency location-allocation problem which incorporates GIS, system dynamics, Coburn and Spence model, and stochastic programming. In the proposed approach, first, the candidate places are identified based on a number of indices using GIS. Since the emergency location demand is considered as an uncertain parameter depending on different scenarios of the earthquake, in the next step, a combination of system dynamics and the casualty estimation model proposed by Coburn and Spence is used to estimate the demand. Then, proposing a stochastic location-allocation model, the demand is assigned to the candidate places determined by GIS. Finally, the
minimax regret model is used to identify the final locations.
عنوان نشريه :
چشم انداز مديريت صنعتي
