عنوان مقاله :
مديريت بحران اجتماع محور راهي به سوي توسعه پايدار
عنوان به زبان ديگر :
Community-Based disaster risk Management towards Sustainable Development
پديد آورندگان :
كريمي، خديجه دانشگاه فرهنگيان اروميه، اروميه، ايران , تقي لو، علي اكبر دانشگاه فرهنگيان اروميه، اروميه، ايران
كليدواژه :
بحران , مديريت اجتماع محور , توسعه پايدار , آسيب پذيري
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: با افزايش بلاياي طبيعي جوامع مختلف، پيوسته به دنبال كشف و ابداع راه حلهايي بوده و هستند تا بتوانند آسيبهاي ناشي از حوادث غير مترقبه را به گونهاي كنترل نموده و يا به حداقل رسانند و در واقع بحرانها را مديريت نمايند. در چند دهه گذشته ضرورت مشاركت اجتماعي براي كاهش بحرانها در قالب مديريت اجتماع محور در برابر بلايا، در حال رشد است. لذا اين مقاله با هدف ارزيابي مدل اجتماع محور به بررسي ضرورت و جنبههاي آن مي پردازد.
روش: اين تحقيق با توجه به واكاوي مديريت بحران اجتماع محور، به لحاظ ماهيت از نوع بنيادي- نظري است. در اين تحقيق براي گردآوري دادهها و اطلاعات از روشهاي اسنادي و كتابخانهاي استفاده ميگردد. با توجه به ماهيت و هدف تحقيق و با استفاده از روش اسنادي و كتابخانهاي در اين مقاله، به توصيف و تحليل مفهومي دادههاي به دست آمده پرداختهايم.
يافتهها: يافتههاي تحقيق نشان ميدهد كه رويكرد اجتماع محور، كاستيهاي رويكرد بالا به پايين را كه در نشان دادن نيازهاي محلي به دليل غفلت از منابع بومي و ظرفيتها شكست خورده است، ندارد و به دنبال كاهش آسيبپذيري مردم، اصلاح برنامهريزي و مديريت بحران است.
نتيجه گيري: بررسي صورت گرفته نشان ميدهد توانايي كشورها در رويارويي با خطرات، ارتباط زيادي به سياست مديريت بحران دارند. به منظور بهبود امور اقتصادي، اجتماعي و كاهش نابرابريهاي موجود در جامعه، توسعه روحيه همكاري و ايجاد انگيزه مشاركت در بين مردم، يكي از راههاي روشن تشخيص داده شده است.
چكيده لاتين :
Background and Purpose: With the rise of natural disasters, different societies have continually sought to discover solutions to
control or minimize the damage caused by unexpected events and to actually manage disasters. In the past few decades, the
need for social participation to reduce disasters has increased. The community-based disaster risk management framework is
growing. Therefore, this paper aims to evaluate the necessity and its aspects in order to evaluate the community-based model.
Method: The method, according to the analysis of community-based disaster risk management, is theoretical study based on
library documents, and then the collected data were analyzed and described.
Findings: The research findings suggest that the community-based approach does not address the top-down approach deficiencies
that have failed to address local needs due to neglect of indigenous resources and responsibilities, and seek to reduce
people's vulnerability and improve planning and disaster management.
Conclusion:The survey shows that countries' ability to deal with risks depends heavily on disaster management policy. In order
to improve social and economic affairs and reduce inequalities in society, developing a spirit of cooperation and motivating
people to participate is one of the clear ways.
عنوان نشريه :
دانش پيشگيري و مديريت بحران