بررسي پتانسيل استفاده مجدد از پساب استخرهاي شنا براي آبياري فضاي سبز، مطالعه موردي شهر تهران

Investigating the Potential of Swimming Pools Sullage Reuse for Landscape Irrigation, Case Study: Tehran City

در سال‌هاي اخير استفاده بي‌رويه از منابع آب سطحي و زيرزميني، تنش زيادي بر منابع آب ايران وارد كرده است. بررسي روند مصرف آب در سال‌هاي گذشته و پيش‌بيني‌هاي صورت گرفته از نياز آبي در سال‌هاي آتي، چشم‌انداز نامطلوبي از عدم تناسب بين تقاضا و منابع آب كشور در آينده نزديك ترسيم مي‌كند. برنامه‌ريزي براي شناسايي و استفاده از منابع آبي نامتعارف، مانند استفاده مجدد از آب خاكستري و پساب، كمك شاياني به تعديل كمبود آب خواهد نمود. در اين پژوهش، فاضلاب توليدي استخر‌هاي شنا به‌عنوان يكي از انواع فاضلاب شهري كه از نظر فني، اقتصادي و محيط‌زيستي از پتانسيل زيادي براي اجراي طرح استفاده مجدد پساب شهري برخوردار است، مورد بررسي قرار گرفت. مطالعه موردي بر روي 10 استخر شناي عمومي در شهر تهران براي تعيين حجم و 7 استخر براي بررسي كيفي فاضلاب توليدي در بخش‌هاي مختلف استخرهاي شنا انجام شد. نتايج حاصل بيانگر آن است كه آب دورريز در استخرها، فاضلابي با كيفيت و حجم زياد است كه پتانسيل خوبي براي استفاده مجدد دارد. به‌عنوان مثال ميانگين COD نمونه‌هاي آزمايش شده ppm 153 و بيشترين مقدار آن ppm 246 بود كه معادل بار آلي فاضلاب ضعيف شهري است. اين پساب در بسياري پارامترها منطبق بر استانداردهاي آبياري فضاي سبز است و در برخي موارد مانند بار آلودگي آلي تعدادي از نمونه‌ها نيز اختلاف كمي با استانداردهاي آبياري فضاي سبز دارد كه با به‌كارگيري يك تصفيه ساده همچون فيلتراسيون عمقي و كربن فعال، اين استانداردها را اقناع خواهد نمود. افزون بر اين، به‌طور ميانگين در هر مجموعه آبي روزانه 120 مترمكعب پساب توليد مي‌شود كه اين عدد بيش از آب خاكستري توليدي در يك مجتمع مسكوني 700 نفري است. استفاده مجدد از اين پساب علاوه بر كاهش هزينه‌هاي انتقال و كاهش بار وارد بر تصفيه‌خانه‌هاي متمركز، با تأمين آب مورد نياز براي مصارف غير شرب شهري مانند آبياري فضاي سبز منجر به كاهش فشار بر منابع آب كشور خواهد شد.

In recent years, excessive usage of surface and underground water resources has exerted great stress on Iran's water resources. A survey of water use trends in the past years and forecasts of water needs in the coming years, creates an undesirable perspective for the imbalance between water demand and resources in the near future. Planning for the exploration and use of unconventional water resources, such as gray water and sullage reuse, will greatly help in balancing water shortage. In this research, sewage of swimming pools has been investigated because it is a type of urban sewage that has high technical, economic and environmental potential for implementation of urban sullage recycling project. A case study was carried out on 10 public swimming pools in Tehran to determine the volume and 7 pools for qualitative investigation on sewage of different parts of swimming pools. The results indicate that pools have a high quality and high volume wastewater that cause conceivable potential for recycling. For example, the average COD of the tested samples was 153 ppm and the maximum was 246 ppm, which is equivalent to organic load of weak urban wastewater. This wastewater also meets the standards of landscape irrigation in most of the parameters, and in the other parameters such as organic load of some samples has a small variance from these standards, which could be met with a simple treatment unit like depth filtration and an activated carbon. In addition, an average of 120 cubic meters of sullage per day is generated in each aquatic center complex, which is more than the production of gray water in a 700 people capacity residential complex. Reuse of this sullage, in addition to reducing transportation costs and load of centralized treatment plants, will reduce the pressure on water resources of our country by supplying water for non-potable purposes such as irrigation of landscaping.