آشكارسازي تطبيقي بهينه در مخابرات مولكولي با رويكرد مبتني بر كاهش تداخل بين سمبلي

در سال هاي اخير با گسترش علوم در حوزه نانو شاهد به وجود آمدن شاخه جديدي از مخابرات تحت عنوان مخابرات مولكولي بوده ايم. اگر بخواهيم مقايسه اي بين مخابرات مولكولي و مخابرات رايج مبتني بر امواج راديويي انجام دهيم، بايد بگوييم هدف هر دو ارسال و دريافت پيام است ولي در عمل اين دو هيچ شباهتي به يكديگر ندارند. همانطور كه از اسم مخابرات مولكولي بر مي آيد، اين نوع از مخابرات شباهت زيادي به فرآيند هاي زيستي موجود در طبيعت دارد. مخابرات مولكولي شاخه اي بين رشته اي است كه در آن از علوم مختلفي از جمله مهندسي مخابرات سيستم، مهندسي پزشكي و فناوري نانو استفاده مي گردد. اين نوع از مخابرات براي ارسال و دريافت پيام در مقياس هاي نانو و ميكرو استفاده مي شود. در مخابرات مولكولي از مولكول ها براي ارسال و دريافت پيام استفاده مي شود. در اين پژوهش سناريوي استاتيك در مخابرات مولكولي بررسي شده است. جنبه هاي مهندسي در مخابرات مولكولي، يكي از اهداف اصلي در اين پژوهش است كه با معرفي انواع تكنيك هاي مدولاسيون، مدل هاي كانال انتشار و تداخل بين سمبلي به آن پرداخته شده است. اثر تداخل بين سمبلي و راه هاي مقابله با آن، با استفاده از يك روش تطبيقي، ارائه شده است. براي بررسي كارايي اين روش نيز از معيار نرخ خطاي بيت استفاده شده است.

This article has no abstract