تحليل تطبيقي سياست گذاري هاي توسعه كشاورزي در دو دهه اخير در استان گيلان با تأكيد بر توسعه پايدار (مطالعه موردي: شهرستان رودسر)

فاقد عنوان لاتين

پژوهش حاضر در شهرستان رودسر استان گيلان انجام شده‌است. اقتصاد شهرستان رودسر، بر پايه كشاورزي استوار است. در راستاي توسعه كشاورزي در شهرستان رودسر در سال‌هاي اخير سياست‌هاي متنوعي شامل سياست‌هاي بنيادين و حمايتي اتخاذ شده‌است. ازاين‌رو پژوهش حاضر در راستاي پاسخ به اين سؤال اصلي انجام گرفت كه كدام‌يك از سياست‌هاي جهاد كشاورزي با شاخص‌هاي توسعه پايدار اقتصاد روستايي رابطه معنادار دارند. جامعه آماري پژوهش حاضر روستاهاي داراي سكنه‌ي شهرستان رودسر است. براساس سرشماري سال 1395، اين شهرستان 395 روستاي داراي سكنه دارد. اندازه نمونه با استفاده از فرمول كوكران برابر با 195 روستا برآورد گرديد. در ادامه براساس اطلاعات روستاها، دهستان‌هاي شهرستان رودسر از لحاظ برخورداري از سياست‌هاي جهاد كشاورزي و شاخص‌هاي توسعه پايدار اقتصادي با استفاده از مدل‌هاي تاپسيس و آنتروپي شانون سطح‌بندي شدند. در پايان نيز رابطه متغيرهاي مستقل و وابسته با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون ارزيابي شد. نتايج ضريب همبستگي پيرسون در بررسي دو متغير اصلي پژوهش نشان داد كه ميزان توسعه پايدار اقتصادي در محدوده مورد مطالعه در سطح معني‌داري 0/009 با سياست‌هاي كشاورزي رابطه معنادار دارد. در اين رابطه شدت همبستگي برابر با 0/772 گزارش شده‌است.

فاقد چكيده لاتين