عنوان مقاله :
علم‌ورزي مردم‌گرا؛ بررسي موردي فقيهان شيعه در سده‌هاي هفتم و هشتم هجري
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
الويري، محسن دانشگاه باقرالعلوم (ع) , مهدوي كني، مهديه دانشگاه مذاهب اسلامي
كليدواژه :
فقيهان شيعه , علم‌ورزي , عرف‌گرايي , ادعيه‌نگاري , مقتل‌نگاري
چكيده فارسي :
يكي از ويژگي‌هاي مهم علم در انديشه اسلامي، سودمندي آن است. اين ويژگي كه از آيات و روايات سرچشمه مي‌گيرد، همه اركان و اجزاي نهاد علم در گستره تمدن اسلامي را از خود متأثر ساخته است. تنوع محيط‌هاي آموزشي، آسان بودن شكل‌گيري فضاي آموزش، قرار گرفتن مدارس در مراكز پرجمعيت شهر مانند بازار و در دست‌رس بودن عالمان، از جمله پيامدهاي اين ويژگي علم به شمار مي‌رود. اهتمام عالمان ديني به نيازهاي جامعه و هم‌سو قرار دادن اندوخته علمي‌شان با رفتار اجتماعي در مناسبات خود با مردم و گروه نخبگان و صاحبان قدرت و يا حتي پذيرش مناصب سياسي توسط ايشان را نيز مي‌توان در همين چارچوب قرار داد. علم‌ورزي فقيهان شيعه در سده‌هاي هفتم و هشتم هجري در قلمرو ايران و عراق، نشان‌دهنده آن است كه اين فقيهان، مردم‌گرايي را در عرصه‌هايي مانند عرف‌گرايي در صدور فتوا، توجه به خواسته‌هاي شيعيان مناطق مختلف، توجه به خواسته‌هاي علمي غيرمسلمانان، ادعيه‌نگاري، و مقتل‌نگاري دنبال كرده‌اند.
چكيده لاتين :
فاقد چكيده لاتين
