عنوان مقاله :
بررسي آزمايشگاهي رشد تورق در مود I كامپوزيت الياف شيشه تكجهته/وينيلاستر تحت پيرشدگي اسيدي
عنوان به زبان ديگر :
Experimental investigation of mode I delamination growth in unidirectional E-glass/vinyl ester composites on acid aging
پديد آورندگان :
فرهي فر، سينا دانشگاه علم و صنعت ايران، تهران , مهرداد شكريه، محمود دانشگاه علم و صنعت ايران، تهران , سلامت طلب، مظاهر دانشگاه صنعتي اراك
كليدواژه :
پيرشدگي اسيدي , كامپوزيت تكجهته شيشه/ وينيلاستر , چقرمگي شكست مود I شروع و پايا , تير يكسر گيردار دولبه
چكيده فارسي :
در اين تحقيق به بررسي چقرمگي شكست مود I در كامپوزيتهاي ساخته شده از الياف شيشه نوع E با بافت تك جهته و رزين وينيلاستر در معرض اسيد سولفوريك پرداخته شده است. نمونههاي مورد استفاده به روش لايهچيني دستي با چيدمان لايههاي [0]_18 ساخته شدند. به منظور اعمال شرايط محيطي نمونههاي ساخته شده در ابعاد بيانشده در استاندارد، در بازههاي زماني 0، 1، 2، 5 و 10 هفته در محلول 20% وزني تهيه شده از اسيد سولفوريك 98% با دماي آزمايشگاه غوطهور شدند. سپس آزمون شكست با استفاده از تير يكسر گيردار دو لبه بر روي نمونهها به منظور بررسي روند تغييرات چقرمگي شكست بين لايهاي شروع و پايا در بازههاي زماني مختلف صورت گرفته است. نتايج آزمايشگاهي نشاندهنده كاهش چقرمگي شكست پايا در نمونهها با اعمال شرايط محيطي بودند، درحالي كه روند تغيير چقرمگي شكست شروع رشد ترك در 5 هفته اول بهصورت افزايشي بوده و پس از آن در هفته دهم با كاهش قابل توجهي همراه بوده است. علاوهبر اين، در اين پژوهش مشاهده شد كه مقدار نيروي شروع رشد ترك با قرارگيري نمونه در معرض شرايط محيطي كاهش پيدا كرده است.
چكيده لاتين :
In the present investigation, the mode I fracture toughness of unidirectional E-glass/vinyl ester
composites subjected to sulfuric acid was studied. Specimens were manufactured using the hand
lay-up method with the [0]18 stacking sequence according to standard size. Specimens were
exposed to 20 wt.% sulfuric acid (with 98% purity) at the laboratory temperature for 0, 1, 2, 5 and
10 weeks. Subsequent to conditioning for the aforesaid period of times, samples were dried and
according to the standard, the double cantilever beam tests were performed to study variations of
the initiation and propagation fracture toughness. Results showed that a reduction in the
propagation fracture toughness after conditioning, although the variation of the initiation fracture
toughness at the first 5 weeks was increasingly and after that at the 10th week had a significant
reduction. Moreover, it was observed that the amount of the crack initiation force of samples was
decreased after the conditioning.
عنوان نشريه :
علوم و فناوري كامپوزيت