ارزيابي دقت نقشه‌برداري رقومي خاك با محدوديت داده در بخشي از فلات لسي استان گلستان

روش‌هاي نقشه‌برداري رقومي خاك نيازمند داده‌هاي كمي براي تخمين هستند كه به‌كارگيري آن‌ها در مناطق با تعداد داده خاك كم، و عدم دسترسي مناسب بسيار سخت مي‌باشد. انجام عمليات ميداني به‌ويژه در سطح وسيع كاري زمان‌بر و همراه با هزينه زياد است كه عمليات نقشه‌برداري را مشكل‌ساز مي‌نمايد. از ديگر سو، باور در نقشه‌برداري رقومي بر اين است كه وجود يك خاك منحصر به فرد در منطقه وابستگي زيادي به متغيرهاي محيطي آن منطقه و شناسايي دقيق آن‌ها دارد. در اين مطالعه از الگوريتم جنگل تصادفي (RF) به همراه اطلاعات طبقه‌بندي 64 خاكرخ و 19 متغير محيطي، شامل خصوصيات توپوگرافي، واحدهاي ژئومورفولوژي، كاربري اراضي و شاخص پوشش گياهي، براي تهيه نقشه كلاس خاك در بخشي از فلات لسي استان گلستان استفاده گرديد. ژئومورفولوژي، ارتفاع، جهت شيب و كاربري اراضي تقريبا در همه سطوح رده‌بندي داراي بيش‌ترين اهميت در تخمين كلاس‌هاي خاك بودند. نتايج ارزيابي دقت الگوريتم RF با متغيرهاي ورودي مختلف نشان داد شاخص‌هاي صحت مدل از جمله صحت كلي و كاپا به ترتيب از 0.91 و 0.83 براي گروه بزرگ، به 0.78 و 0.56 براي زيرگروه، و 0.50 و 0.32 براي فاميل كاهش مي‌يابد. كم‌ترين و بيش‌ترين مقدار خطاي تخمين نمونه‌هاي اعتبارسنجي در مدل‌سازي 32.69 و 65.38 درصد به ترتيب براي سطح گروه بزرگ و فاميل خاك دست آمد و كلاس‌هاي داراي تعداد نمونه بيش‌تر، خطاي كم‌تري داشتند. مطالعه حاضر نشان داد كه در مناطق با محدوديت داده از ايران، نقشه‌برداري رقومي خاك، استفاده از متغيرهاي محيطي با دقت بالا همراه با تعداد نمونه خاك كم مي‌تواند نتايج مطلوبي را در سطوح بالاي رده‌بندي ارائه دهد.