مطالعه ي موضوعي و محتوايي مجسمه هاي زنانه در شهر تهران

نصب مجسمه در شهر تهران از زمان حكومت قاجار متداول شد و پس از انقلاب اسلامي با سرعتي رو به رشد ادامه يافت. در اين ميان، موضوع زن در مجسمه سازي از لحاظ محتوايي و ساختاري از اهميت خاصي برخوردار است. پژوهش حاضر با روش توصيفي-تحليلي و با استفاده از اسناد و منابع كتابخانه‌اي و ميداني، به دنبال مطالعه و‌ دسته‌بندي موضوعي و محتوايي مجسمه‌هاي شهري زنانه‌ي تهران و پاسخگويي به اين سؤال است كه موضوع زن از نظر كيفي چگونه مورد توجه هنرمندان و سفارش‌دهندگان بوده است و كدام ابعاد وجودي و هويتي زن مورد توجه و تأكيد بيشتري قرار گرفته است. نتايج تحقيق مبين آن است كه در مجسمه‌هاي زنانه شهر تهران، علاوه بر الزامات شرعي، فرهنگي و دوري از برهنگي، از لحاظ موضوعي مضمون مادر بيشترين وجه هويتي را به خود اختصاص داده است كه از منظر اجتماعي، نموداري از پذيرش عام اين تصوير از زن در جامعه و از سوي ديگر جنبه تبليغاتي آن توسط سفارش‌دهندگان آثار است و ساير هويت‌ها و جنبه‌هاي مرتبط با زنان نظير جنبه‌هاي اجتماعي، همچون تصوير مفاخر و مشاهير زن ايراني كمتر مورد توجه هنرمندان و سفارش‌دهندگان قرار دارد. از لحاظ فرمي نيز، اكثر اين آثار سبك واقع گرايانه را به خود اختصاص داده‌اند.